6 months!

Alhoewel ik de vorige blog ookal benoemd had naar mijn half jarige jubileum ben ik nu echt op de helft!

Pasen lijkt alweer even geleden, soms gaat de tijd snel en soms langzaam (herkenbaar?). 

De week na pasen was even een klein schok voor mij want ik moest elke dag om 7 uur beginnen. Ik vond dit echt vroeg in vergelijking met vaak half 8, 8 of 9 uur. Alles voor 7 uur vind ik vroeg. Najn hostparents zijn lekker sportief en gingen elke ochtend samen hardlopen! Wat een power couple, zo goed van ze. Dat support ik dan ook zeker, ik vind het fijn om te zien dat ze ondanks deze gekke periode ook nog samen dingen kunnen doen (dat samen dingen doen is al heel bijzonder met 4 kids). Ik heb de kids geleerd om hun eigen ontbijt te maken (met wat kleine regels) en dat vinden ze super leuk. Naast dat heb ik ze ook (wat ik al heel lang wilde) geleerd om hun eigen bakje/bord af te spoelen en in de vaatwasser te zetten. Dit scheelt mij veel heen en weer geloop en geeft de kids wat meer zelfstandigheid. Ik zet dan een stoel voor de wasbak zodat ze zelf de kraan kunnen aanzetten. Als ik de stoel vergeet of als de ouders het ontbijt doen dan vragen de kids naar de stoel omdat dit bij hun nieuwe ochtendritme hoort. Ik merk dat de kinderen het fijn vinden om regelmaat te hebben zodat ze weten wat ze te wachten staat. De tweede/laatste week van de vakantie heb ik samen gedaan met mijn hostmom, de ene keer nam ik de jongens mee voor een wandeling en bleef zij thuis met de meiden en de andere keer deden we dit andersom. Ik breng Charles nu standaard naar daycare en neem dan de andere kids mee, zo zijn zij ook even buiten en hebben zij ook beweging. We zijn in de vakantie een paar keer naar Birchgrove (the suburb naast Balmain) Oval (grote rond grasveld waar je rondjes kunt rennen/sport kunt doen) geweest. Maeve, Hugh en Betty vonden dit super leuk en een aantal keer kwamen wij Alice en Winston (vrienden) daar tegen waar ze mee op afstand (zover ze dat konden) speelde. Elke keer als ik naar buiten ga met de kids neem ik een handdoek mee en doe ik, als het kan, wat sportoefeningen. De kinderen vermaken zich vaak voor uren met elkaar en ik speel niet altijd met ze mee (zelf laten spelen is ook goed). 

Dhylia en ik vervolgde de sporttraditie en sporten elke maandag, woensdag en vrijdag (voorheen zaterdag). We deden de squat challenge + plank challenge en begonnen aan kortere intensievere workouts samen. Het is erg gezellig om samen te sporten met Dhylia, zij motiveerd mij en ik haar. Ook weet Dhylia waar we goede workouts kunnen vinden en heeft zij er meer verstand van dan ik. Vaak doen we een intensieve workout van ongeveer 20 minuten en doen wij daarnaast nog wat extra buikoefeningen of de squat/plank challenge. We sporten samen in het O' Connor park wat ongeveer in het midden ligt, het is voor ons beide circa 12 minuten lopen, hierdoor gaan mijn stappen ook weer omhoog. Als we klaar zijn met de workout lopen we een lang of gemiddeld rondje om nog even bij te kletsen, omdat het gezellig is en omdat wij onze stappen willen halen. Ik spoor Dhylia en Mijke aan om ook veel te wandelen (met de kids maar ook alleen) om steeds meer stappen te halen. Beiden hebben ze een horloge besteld om daarop de stappen te kunnen volgen (super leuk dat is naast mijn spelletjes missie mijn missie: mensen meer te laten bewegen en zich ervan bewust worden hoeveel ze op een dag lopen en daardoor aansporen om steeds meer en meer te gaan lopen.)   De corona situatie brengt ook wel wat stress met zich mee.. zo ontstaan er kleine ruzies tussen mijke, dhylia en mij. Gelukkig kunnen wij heel goed met elkaar praten en zijn we (misschien soms iets te) eerlijk naar elkaar. We doen nog steeds (op één week na) elke week een sleepover bij Mijke. Soms koken we eten samen maar vaak eten we eerst thuis bij onze hostfamily (is ook gratis he, kunnen we weer sparen :). 

Ik ben met Dhylia naar de stad gelopen (uur lopen ongeveer) en daar hebben wij de toerist uitgehangen door foto's te maken voor (een nu lege) opera house. Lekker veel stappen gezet en een goede bezigheid in deze tijd. Ik ga erg goed met mijn stappen en haal eens per week ook de 30.000 stappen wel!

MIjn hostparents zijn erg goed bezig met hardlopen (still going strong) en ik probeer nu minimaal 1 keer per week, het liefst twee keer, ook te hardlopen. Ik probeer steeds langer door te gaan en natuurlijk mijn tempo op te bouwen. Ik vind het op dit moment belangrijker om langer door te gaan dan heel snel te gaan. Ik wil minimaal 5 km per keer doen. Omdat ik nu steeds om 6 uur begin, behalve op dinsdag, ren ik s ochtends vroeg op dinsdag. Het is even heftig de wekker om 6 uur zetten om te gaan hardlopen maar omdat ik de rest van de week ook om die tijd start blijf ik in het ritme (nog steeds lastig wel hoor). 

Na een hele tijd alles gedaan te hebben op dezelfde 'sport' schoenen heb ik nu eindelijk goeie sportschoenen gevonden! Daar was ik al een tijd naar op zoek..

Afgelopen weekend (vrijdag 15 mei) zijn de winkels en speeltuintjes (YES) weer open gegaan en mogen er 10 mensen in een restaurant/cafe/pub zitten. Dit is een super fijne voorruitgang al merk ik dat mensen het iets te soepel nemen en massaal gaan shoppen en geen afstand meer houden van andere. Ik was zelf ook meteen zaterdag naar het winkelcentrum gegaan om sportkleding en eigenlijk schoenen (die heb ik maandag gevonden/gekocht) te scoren. Het is toch veel fijner om dingen te passen en te zien voor je iets koopt. Oh en wat is het leuk om weer naar de speeltuin te gaan, stiekem heb ik dit ook wel gemist, lekker van de glijbaan met de kids en Hugh kan nu zelfstandig schommelen (vind ik heel knap en dat heb ik hem geleerd). 

Ik doe veel (ofja meer) op de fiets, zo ben ik naar de stad gefietst om na twee maanden mijn Duitse vriendin Jana weer te zien. Op dit moment spreek ik af met: Dhylia (NL), Sabina (Duits), Mijke (NL), Paula (Duits) en pas ik regelmatig op, op Will (neefje) en help ik bij Corbin en Hunter met homeschool (wat is dat veel werk zeg, maar wel super leuk!). 

Maeve en Hugh zijn getest op corona virus omdat ze al twee weken heel erg verkouden waren en bleven hoesten en het snot er uit bleeef lopen. Gelukkig hadden zij het virus niet! Ze zijn toen ook twee weken niet naar preschool en Maeve naar mijn hostmom haar school geweest. Ik heb toen Maeve homeschool gegeven, wat echt wel leuk was, de tijd vliegt dan ook voorbij. Maar soms kan homeschool ook wel zwaar zijn vooral als Hugh zich zelf even niet kan vermaken en ik Maeve iets moet uitleggen, want homeschool is wel echt er bij blijven zitten en bij veel dingen helpen/extra uitleg geven. 

Vandaag (20 mei) heb ik zelf een corona test gedaan. Ik ben nu al twee weken verkouden en hoest aardig wat (mijn keel doet ook pijn). Ik merk dat ik minder energie heb om actieve dingen te doen als een work-out, dan ben ik sneller moe en kort ademend. Mijn hostparents hadden al een aantal keer gevraagd of ik mij wilde laten testen en nu heb ik besloten het toch te doen voor de zekerheid. Nadat ik met de dokter heb gebeld raadde zij mij aan om mij te laten testen dit kon gratis bij een dokter van de overheid (?). Gelijk dezelfde dag kon ik nog terecht gelukkig nu is het afwachten op het resultaat en moet iedereen thuis blijven..

De test was geen pretje, ten eerste was ik bij het verkeerde adres en was ik daardoor 30 minuten te laat.. Ik was bij een andere dokter in dezelfde straat maar dan verder weg, ik had ook al een formulier ingevuld en was al even aan het wachten daar totdat ik gebeld werd door de juiste dokter en ik er zo achter kwam dat ik verkeerd was. Snel terug naar de juiste dokter die ik toen gelukkig wel kon vinden. Ik kreeg een mondkapje en handsanitiser, na 5 minuten was het mijn beurt om binnen te komen. Twee erg lieve dames, bedekt in veiligheid kleding, hielpen mij bij de test; een lang (lijkt op een) oorstokje werd in mijn mond gestoken om speeksel af te nemen (dit was echt nieeet fijn, het ging zover dat ik bijna moest overgeven..) en daarna werd zo'n zelfde soort stokje in mijn neus gestoken (ook heel naar..) daarna werd mijn tempratuur en hartslag nog gemeten. Al met al duurde het ongeveer 15 minuten en ik was erg blij dat ik weer buiten stond hierna. Nu is het afwachten maar. 

Ik ben niet zo actief meer geweest met het bijhouden van mijn blog dus hij is heel oppervlakkig (behalve het laatste stuk die is heel gedetailleerd haha).