Ooooh hoo we’re half way there oooh hoo

15 april 2020 - Balmain, Australië

April alweer en dat betekend dat ik al (ofja over 2 weken officieel) 6 maanden in Australië ben!                                                                                                                        6 maanden samen woon bij de Brennans die nu ook echt voelen als mijn familie. 

Sinds mijn laatste blog is er niet veel meer gebeurd, dat zou ook gek zijn in deze corona tijd..    Ik ga wat vertellen over wat voor effect corona hier veroorzaakt.

23 maart-    Na het vertrek van Lisette wat ik heel lastig vond, kreeg ik plotseling een onverwachts berichtje van Celine.. Celine zat er doorheen en wilde terug naar haar eigen familie in Nederland. Celine had drie weken geleden van hostfamily gewisseld maar ook deze 'nieuwe' hostfamily bleek geen perfecte match te zijn waar zij zo op gehoopt had. Met veel pijn in haar hart besloot Celine om daarom haar koffers te pakken en terug te keren naar Nederland voordat ze hier vast zou zitten en geen mogelijkheid meer zou hebben om terug te gaan. Dit nieuws sloeg als een bom in.. Celine was één van mijn beste maatjes hier, we zagen elkaar zeker twee keer in de week en we deelde de liefde voor spelletjes. Ik las haar berichtje onder mijn werktijd toen ik aan het koken was (het berichtje kwam in het scherm toen ik het recept van Marly spoon aan het lezen was) en moest vrijwel direct huilen. Deze tijd was al niet ideaal en als dan alle leuke mensen ook nog weggingen was het dan zelf nog wel de moeite om hier te blijven? Mijn hostdad heeft mij getroost en wilde mij in de avond naar haar toebrengen zodat ik nog afscheid kon nemen voordat ze de volgende dag (al) zou vliegen. Samen met Dhylia ben ik die maandagavond (door mijn hostdad heen gebracht en door Dhylia haar hostdad opgehaald) naar Celine geweest in Bronte. We hebben met haar hostparents heerlijke pasta gegeten met zelfgemaakte garlic bread (haar hostdad is kok..!). Daarna hebben we Celine geholpen met het inpakken van haar koffer. Het was best gek om afscheid te nemen alhoewel ik bijna zeker weet dat we contact onderhouden en elkaar weer zullen zien in Nederland of misschien zelfs weer in Australië! Na dit gekke afscheid maar geen echt echt afscheid merk je wel steeds meer dat corona mensen uit elkaar houdt. In de week erna heb ik extra schoongemaakt-opgeruimd in het huis. Zo heb ik de kledingkasten van Betty en Maeve verder uitgezocht en weer op orde gemaakt (alles lag door elkaar heen en niet opgevouwen) en de keukenvoorraad kast schoongemaakt en heringericht. Samen met de jongens heb ik een hoge lego toren gebouwd van (denk ik wel) 2 meter hoog! Ik loop nu elke dag met de kids een rondje in de morgen. Inplaatst van naar een speeltuin gaan, lopen we een rondje in de buurt. We hebben een paar keer gezocht naar stenen die we later versierd hebben met verf, we zijn een paar keer op bear-rainbow hunt geweest of we lopen naar het water en doen een picknick met view. Door al dit wandelen heb ik mijn dagelijkse stappendoel van 10.000 stappen verzet naar 12.000 stappen op een dag. Haal ik mijn stappendoel niet dan moet ik in de avond nog een rondje lopen van mijn zelf. Ik heb ook drie keer workouts gedaan met mijn hostmom. Mijn hostmom facetimed dan met haar vriendinnen in London en Australië en om de beurt verzint iemand oefeningen die ze dan samen uitvoeren thuis. In het weekend van 28 maart mocht ik van mijn hostfamily bij Mijke een sleepover houden. Dit was mijn uitstapje, het gene waar ik naar uitkeek. Samen met Dhylia en Mijke speelde we spelletjes, aten we hamburgers, kletsten we veel, spraken we Celine op facetime en keken we film. Het was desondanks nog een leuk weekend zonder er echt op uit te gaan, heel relaxed (niet veel gedaan naast Mijke bezoeken en puzzelen). 

1 april kikker in je bil. Gelukkig haalde de kids geen kattekwaad uit met 1 april. Dhylia en ik hadden afgesproken om vanaf 1 april te gaan sporten, een maand challenge te doen. Als basis doen we de squats-challenge en bij de hoeveelheid squats die we moeten doen, doen we datzelfde aantal in seconden plank (dat bouwen we dus ook op). Eén keer in de week doen we een uitgebreide workout samen in het park (je mag alleen naar buiten om een excerise te doen, naar je werk te gaan of naar de supermarkt te gaan). Ook in april wandel ik veel met de kids, alleen of samen met vrienden (op afstand, want dat is het enige wat nog toegestaan is). Met de kids ga ik steeds verder en ontdekken we samen meer en meer van Balmain wat eigenlijk veel groter en mooier is dan ik dacht. Er is veel historie te vinden, mooie huizen te zien, speciale trails te bewandelen en er zijn ´sectret ways´ (bijvoorbeeld onverwachte smalle trappen tussen huizen verstopt die leiden naar onbekende maar mooie plekken). Ik heb drie keer op Hunter en Corbin (neefjes die 5 minuten lopen wonen) gepast zodat de ouders ongestoord konden werken en hun ergens anders heen konden. Dit vind ik super leuk om te doen en levert mij ook weer wat extra (reis) geld op. In het weekend van 4 april ben ik thuis gebleven, is ook wel eens fijn omdat ik normaal altijd weg ben in het weekend. Het weekend erna (de goede vrijdag voor pasen) mocht ik weer bij Mijke slapen samen met Dhylia. Dit was een uitzondering want vanaf nu mag je nog maar 1 iemand tegelijk zien. Mijn hostmom heeft gebeld met Mijke haar hostmom en heeft een goed gesprek gehad over de hele situatie en zij vonden beide dat wij drie nog wel met elkaar mochten afspreken in Mijke haar grannyflat als we allemaal heel voorzichtig deden en als alle drie de families gezond zijn. Super fijn natuurlijk want de week ervoor heb ik appart met Mijke en Dhylia afgesproken omdat ik de regels niet wilde overtreden en die ook respecteer. Mijke haar grannyflat is zo groot dat zelfs als we samen slapen dik 2 meter afstand van elkaar hebben. Mijke haar hostmom had nieuwe spelletjes besteld, super lief! We hebben cluedo zovaak gespeeld dat iedereen het op een geven moment beu werd. Tijdens deze sleepover hebben we hetzelfde gedaan als de vorige keer, veel gekletst, spelletjes gespeeld, veel gekeken, samen gegeten en geslapen. 

Donderdag 9 april was het Tom (mijn hostdad) zijn 40ste verjaardag! Het plan was eigenlijk om weer naar Armidale te gaan en zijn verjaardag bij zijn ouders met alle familie en vrienden (iedereen zo daar heen gaan) groots te vieren. Helaas moest dit allemaal worden afgezegd en hebben we het dus thuis gevierd met alleen het gezin. In de ochtend hebben we met het gezin (om half 7 s´ochtends..!) broodje ei ontbeten en kreeg Tom zijn kado van het gezin: een nieuwe bbq !   / Mijn cadeau is nog onderweg; een puzzel met allemaal foto´s in de vorm van het cijfer 40. /     Ik moest die dag gewoon werken net als Tom zelf dus overdag was een vrij normale dag, Charles en Hugh gingen nog naar daycare/preschool en ik haalde ze aan het einde van de dag ook weer op.   LJ had allemaal vrienden en familie in de buurt gevraagd om rond 5 uur ´s avonds langs ons huis te rijden met een banner. Zelf had ik met de jongens een banner gemaakt met : Happy 40th birthday Tom. We hadden het balkon versierd met slingers, ballonnen, discoballen en de banner. In totaal kwamen er wel tien auto´s langs en iedereen bracht een kadootje mee voor de jarige! Het was ontzettend geslaagd en Tom vond het geweldig. Een echte corona verjaardag en daarbij had een tante een corona taart voor ons gemaakt! De oma (moeder van LJ) bleef voor dinner (op denk ik wel 5 meter afstand van ons). Later in de avond kwam broer Paddy nog wat drinken voor Tom zijn verjaardag (ook op flinke afstand). Nadat de kinderen op bed lagen aten wij een heerlijke biefstuk (van de nieuwe bbq) met aardappelsalade en groentes. Het was een gezellige avond waarbij we aan tafel aten en veel kletsten. Zo vertelde ze over de komst van de vier kinderen, dat LJ in gedachten had om net als zijzelf 3 meiden te krijgen en dat Tom in gedachten had om net als hijzelf 4 kinderen te krijgen. Het was heel gezellig en er was zelfs Nederlandse kaas (Gouda)! 

De volgende morgen (goede vrijdag) moest ik om 7 uur beginnen en tot mijn verbazing was niemand nog wakker. Ik ruimde het huis een beetje op; deed de afwas van gisteren, zette de kadootjes aan de kant, maakte de eettafel weer netjes en stofzuigde de woonkamer. Langzaam kwamen de kinderen één voor één naar beneden en gaf ik hen ontbijt. Ik vond het wel een leuk idee om ontbijt te maken voor de ouders en heb dat na enthousiaste gejuich van de kids toen gedaan. Vol trots brachten Betty, Maeve, Hugh en Charles het ontbijt naar boven en daarmee hebben wij hun dag echt gemaakt. Ze vertelde dat dit de eerste keer was dat ze lang in hun bed konden blijven liggen zonder op de kids te moeten letten en ontbijt op bed kregen (daar doe je het voor he). 

Zondag 12 april was eerste paasdag. Op zaterdag had Tom een nieuwe (smart) tv opgekocht en die gingen we dan ook maar meteen uit proberen. We begonnen de dag met the sound of music. Rond 2 uur aten we een uitgebreide warme lunch met lam, aardappeltjes en veggies. We speelde in de tuin op de trampoline en met het spel Vinekar (ik weet niet hoe je het schrijft). Het was rond de 23 graden met een heerlijk warm zonnetje. We keken de film af en aten sandwich als avondeten (iedereen zat nog vol van de lunch). Ik eindigde de dag met puzzelen die nu voor de helft af is! Het was al met al een geslaagde eerste paasdag. 

Op tweede paasdag moest ik werken in de ochtend en heb ik in de middag appeltaart gemaakt. Ze waren dol op de appeltaart en het was dan ook zo op. 

° Nu hebben we paasvakantie en zijn alle kinderen, behalve Charles die nog drie dagen naar daycare gaat, vrij en thuis. °

Funny fact~ In februari heb ik twee duizend foto´s gemaakt! Dit was dan ook de maand dat ik naar port Stephens en Jervis bay ben geweest, Sabina jarig was, ik ging indoorskydiven, dat Damanja hier was, ik mijn verjaardag vierde met vrienden en het mijn verjaardag was met het bezoek aan de dierentuin. 

Foto’s

3 Reacties

  1. Jan:
    15 april 2020
    Leuke verhalen weer. Het is te hopen dat er binnenkort weer gereisd kan worden
  2. Marjon Hopman:
    15 april 2020
    Ha Laura, nu in ieder geval genoeg tijd om Balmain verder te ontdekken. Gelukkig mogen jullie nog de deur uit voor een wandeling. Jammer dat er weer een vriendinnetje vertrokken is naar Nederland, maar je bent gelukkig niet als enige daar gebleven. Succes met alle maatregelen en beperkingen. Groetjes
  3. Mareit:
    16 april 2020
    Hoi Laura
    Was weer leuk om je verhaal te lezen.
    Wat fijn dat LJ en Tom en de kinderen zo lief zijn ,en je begrijpen.
    En er alles aan doen om toch je vriendinnen te zien.
    Je hebt in die 6 maanden meer gedaan ,dan de meeste mensen in hun hele leven.
    blijf genieten.