Trip Brisbane- Sydney deel 2

Zondag 18 oktober stond Dorrigo national park op de planning. Het national park was een uurtje rijden zei de navigatie maar na bijna een afslag te nemen om off rode te gaan rijden en een flink klim de berg op van het national park veranderde die tijd met zeker 20 minuten vertraging. We waren rond half 12 bij de ingang van alle wandelingen en besloten om de crystal fall wandeling te doen. De wandeling ging door het hoge bos heen (zag er erg mooi uit) en duurde ongeveerd 45 minuten heen en een uur terug. Je kon de waterval bekijken van de brug op een afstandje maar je kon er ook achter langs lopen in de grot. Mijke en ik hebben hier even gerust en onze meegebrachte lunch gegeten voordat wij aan de klim terug begonnen. Aan het einde ben ik nog even bij het uitkijkpunt geweest voor een prachtig (hoog) uitzicht over het nationale park. We hadden geluk want er was storm en regen opkomst maar wij waren hier gelukkig voor. Toen moest ik de afdaling terug naar de gewone weg rijden. De auto heeft bijna de hele weg naar benede gerold met veel gebruik van de rem. Op de weg terug reden wij langs het kleine dorpje Bellingen. Bellingen is famous voor de rivier die hier langs loopt en dus zijn wij daar even gestopt (tip van LJ). Ook Sawtell beach kregen wij door als tip en hebben wij kort bezocht. Het einde van de middag besteden wij bij de Jetty van Coffs Harbour. Dit is een lange pier met aan het einde een klim omhoog voor een uitzicht over de zee en de stad. Mijke wilde niet omhoog lopen vanwege haar knie dus ben ik alleen gegaan. Het uitzicht was erg mooi en bestond uit een langere wandeling dan ik had verwacht. Ik nam mijn tijd en genoot lekker van de natuur en de stilte om mij heen. Daarna ben ik snel terug gegaan naar beneden want Mijke was aan het wachten en het begon met regenen. In de ochtend hadden wij het beddegoed en onze kleding gewassen en buiten op de lijn van de camping laten drogen, die moesten wij dus nog snel naar binnen halen. Snel terug naar de auto en opweg naar de camping. Gelukkig regende het nog niet zo hard bij de camping en was bijna alles (al) nog droog. Ik nam een douche en maakte mij klaar voor het uiteten. Mijke had een tafel geboekt bij een Italiaans restaurant, goed weer om uit eten te gaan inplaatst van buiten in de kou eten te koken. Het regende de hele avond/nacht. Beide bestelde wij een pizza, man man wat was dit lekker maar veeel! Mijke en ik namen een container mee en hadden dus lunch voor de volgende dag. 

Op maandag was het de hele dag rotweer.. Dus besloten wij in de ochtend naar het shoppingcentre te gaan want ik heb nog niet genoeg kleding (koffer past al niet meer dicht..). Ik eindigde met een gele flare jeans, een witte top (om te matchen), twee topjes, en drie setjes oorbellen. Mijke wilde graag een derde gaatje laten piercen maar dat kan helaas niet want alle piercers waren er niet. Na het shoppen hebben wij onze pizza van gister in de auto op de parkeerplaats (het regende kneiter hard) zitten eten. Mijke had een box gekocht dus konden wij eindelijk naar muziek luisteren in de auto (op de radio vonden wij maar 1 zender en daar praten ze super veel). Even snel getankt en door opweg naar Port macquarie. Onderweg stopte wij nog even bij een winkeltje waar ze zelf honing maakte. De ingang van de shop was een bijenkorf. Je kon een hele sectie van bijen bewonderen die bezig waren met het produceren van honing in een afgesloten kas. Mijke kocht een potje honing en toen gingen we weer door (circa 1,5 uur rijden). We reden direct door naar onze camping in Port Macquarie. De camping zag er mooi en goed uit (helemaal na de vorige). Beide waren wij aardig moe en besloten om verder die dag niet veel meer te doen. We speelde wat spelletjes en probeerde Wie is de mol terug te kijken van zaterdag.

De volgende ochtend had ik afgesproken om met mijn ouders en zus te gaan bellen om 7 uur s'ochtends. Het was goed om mijn eigen gezin weer even te zien en over de situatie te praten. Ik zou afwachten hoeveel geld ik zou terug krijgen van mijn vlucht als ik die zou cancellen voor ik een beslissing zou nemen om langer te blijven of niet. Rond 10 uur (zoals we bijna elke dag deden) reden wij na het ontbijt de camping af. We gingen naar het centrum van port macquarie om te kijken of Mijke daar haar derde oorbel kon laten zetten. Enja hoor dit kon. Met de auto reden we een rondje voordat wij naar het koala hospital gingen. Je moest van te voren een plekje boeken om niet al te veel bezoekers tegelijk binnen te hebben. Het koala hospital was niet super groot voor bezoekers, je kon zo'n 10 koala's bewonderen en hun verhaal lezen. Veel koala's zaten achter doeken om beter te herstellen en terug de natuur in te kunnen. Ik persoonlijk had iets meer verwacht van dit bekende koala hospital waar je met 20 minuten weer uit was. Het hospital draaid op vrijwillegers en verichten super goed werk voor de schattige fluffy beren. Gewonde koala's komen van over heel Australie terrecht in deze opvang om rustig te herstellen en worden ook weer klaar gemaakt voor een terug keer in de natuur. Na dit bezoekje zijn wij naar de vuurtoren gereden voor een uitzicht over de stad en het water. De rest van de middag besteden wij op het strand door. In de avond aten wij thais, ik ging voor de noodles met beef en Mijke had groente met rijst. We wandelde een stukje over de pier waar alle grote stenen versierd waren. Het was daar toegestaan om een steen te versieren. Er waren met mozaik bedekte stenen en veel geverfde stenen. Leuk om dit zo te zien en er langs te lopen. Tijdens het lopen zagen wij veel mensen met een ijsje voorbij komen dus kreeg ik erg zin in een ijsje en volgde wij dit spoor opweg naar de drukke ijssallon. Gooed en groot toetje! 

Op woensdag reden Mijke en ik door naar Newcastle. Dit was een lange rit van bijna 3 uur. Ik reed omdat Mijke wat last had van haar knie. Aan het einde van de ochtend bezochten wij nog even een botanisch tuin. Beide vonden wij het een beetje tegenvallen. Daarna besteden wij de rest van de dag door in Newcastle centrum. We begonnen met een lunch bij een super gedetaileerd oud cafe, liepen een stuk door de stad en vervolgde de dag met het musuem (was gratis zoals de meeste musea´s hier zijn). Het musuem was ingericht op de verandering die corona met zich heeft meegebracht en hoe mensen hier op reageren. In het musuem zag ik een foto van het oudste zee-zwembad van de oostkust van Australie. Ik als zwem liefhebber wilde hier natuurlijk wel heen en dus was dat onze volgende bestemming; Bogey Hole. Maar ik kom er net achter dat Mijke en ik naar Merewether ocean pool zijn geweest.. Dit was een super groot zwembad van 50 meter lang en 25 meter breed! We hebben zelf niet gezwommen omdat het al later werd en we ook nog naar de camping moesten rijden. De camping was maar een half uurtje rijden. Onderweg stopte wij nog even bij Woolies om avond eten te halen (ofja Mijke haalde avond eten ik had mijn halve lunch nog over wat ik zou gaan eten). De ´camping´ was niet echt een camping; het bestond uit een grote circle van gras waar je op stond en had alleen een invalide toilet als faciliteit.. Nou dat was dus echt een top camping gelukkig stonden wij hier maar 1 nachtje. We speelde wat spelletjes en gingen toen onze één na laatste keer in de van slapen. 

Op donderdag sliepen wij een beetje uit, ofja rond 10 uur reden wij weer weg. We gingen opweg naar Caves beach waar, je raad het al, allemaal grotten zijn. Aan de rechterkant van het hoofdstrand vind je de eerste grot met allemaal gangen waar je uitkomt bij meer grotten. Dit is echt een super mooi strand (aanrader) met alle grotten! Na een tijdje begon het vloed te worden en zijn wij maar snel weg gegaan voordat we vast zouden zitten in één van de grotten. Toen zij wij door gereden naar beneden waar wij uit kwamen bij Avoca beach. Avoca beach is gelegen naast Terrigal waar ik eens geweest ben met de Brennans omdat Laura haar vader daar woont. Avoca beach was een mooi en anders strand; het zand liep erg schuin naar beneden naar het water toe en ook in het water kon je met drie stappen verder hoger uit steken dan toen je er net in ging. We hielde een relaxed dagje strand en bleven hier tot 6 uur. Aan het einde van de middag zagen wij allemaal kinderen zwemles, surfles en lifeguardtraining doen. Het was leuk om dit te bewonderen. In de avond aten wij bij een italiaans restaurant waar geen Italianen werkte. Mijn pasta was overload met peper (niet de beste bolognese die ik op had). Tijdens het eten bekeken Mijke en ik waar wij gratis konden camperen want wij hadden geen zin om geld te betalen voor een stukje gras en een toilet alleen. Uiteindelijk hebben wij iligaal overnacht op de parkeerplaats van Avoca beach. We haalde nog een toetje bij een restaurant in de buurt om nog even naar het toilet te gaan (het badhuis was net dichtgemaakt dus die konden wij tot de volgende morgen niet gebruiken). Het was even spannend maar het is allemaal goed gegaan en niemand heeft ons weg gestuurd, we waren echter ook niet tot last wij zijn verder zelf voorzienend en hebben geen schade buiten aangericht.  

De volgende morgen werd het badhuis om 5 uur s´ochtends al open gemaakt. Ik schrok wakker en was bang dat hij naar ons zou komen maar dat was niet het geval. ~ Gratis kamperen in Australie   check ~ Wij maakte ons klaar voor de dag en reden toen weer weg. We hadden niet echt een plan gemaakt voor de laatste dag en dus stopte wij even kort bij pelikaan island (die je echter niet kon vinden) haalde lunch en reden terug naar Sydney. Na 3 maanden was ik weer terug in Sydney! Het was zo herkenbaar en het voelde echt een beetje als thuis komen. We dropte allereerst onze spullen bij Mijke thuis en aten lunch. Daarna reden wij door naar mijn oude huis waar ik mijn spullen afdropte en mijn hostdad weer voor het eerst zag! Even kort bijgekletst en toen door om onze Jucy van terug te brengen. Ik reed terug en dat ging niet zonder gemakken.. De navigatie stuurde ons last minute verschillende kanten op waardoor ik veel moest wisselen van de rechterkant naar de linkerkant op het aller laatste moment. Ook schepte een taxi mij bijna (echt op het nippertje niet omdat mijn stopreflex blijkbaar onwijs goed is) toen ik voorrang kreeg van een busje die mij voorliet bij het afslaan. Eind goed al goed brachten wij onze geliefde Van weer terug na een uitgebreide stofzuigbeurt bij een tankstation.