Bye Savio’s!

Ohja in de eerste week hier op de farm zat er een spin in de deur van de auto.. Ieeeks een grote he! 
Dhylia dacht dat het stro was maar heeft hem wel weg gehaald gelukkig. 

Op zondag 9 augustus heb ik even met mijn hostfamily geskypt, het was echt fijn om ze weer even te zien en te spreken! De kids waren blij om mij te zien en het maakte mij ook erg blij. Ik mis ze best wel erg.. Het is goed om te horen dat alles goed gaat daar, het drukke leven is weer in volle gang (ballet en de sporten zijn weer terug op de normale planning). 

En Ohja bij Aldi hadden ze dutch week! Dit betekende dus hagelslag en autodrop (zoveel anders was er niet, stroopwafels waren heel duur en hebben ze het hele jaar bij Woolies). Jum jum dus brood met hagelslag 😋. We eten gezonde broodjes of wraps hier! Onze lunch is vrijwel altijd een wrap (2 pp) of twee broodjes met een gebakken eitje, sla, tomaat, kaas en wortel. Wortel is wel een must hier in huis, ik eet bijna elke dag (niet altijd als we vrij zijn) wortel zowel op brood als los.

Nou het nieuwtje waar we allemaal op zaten te wachten maar hoopte dat dit goed zou zijn was dan eindelijk daar..                                                                 De auto had weer onderhoud gehad en na een paar smsjes en wat telefoontjes kregen we zaterdag eindelijk te horen wat er met de auto aan de hand was.. De auto heeft een volledig nieuwe moter nodig.. Dit grapje kost rond de 1000/2000$. Dus ga er maar vanuit dat dit boven de $2000 zou zijn en als ze deze moter ook nog in manuren er in zouden moeten worden gezet dan zou het nog veel en veel meer zijn. Dhylia en ik besloten vrijwel meteen dat wij hier niet aan wilde beginnen, de auto had ons vertrouwen al verloren en we wilde niet nog meer geld hierin steken. Dus doei auto en doei hard verdiende centjes..                                                                                                                     De garage wilde ons maar 200/300$ voor de auto geven dus proberen wij de auto nu via Marketplace te verkopen. Het is wel lastig om een auto te verkopen die bij een garage staat en wij die daar 20 minuten met de auto (en nu dus zonder auto zitten) vandaan wonen. Hopelijk kunnen wij de auto snel verkopen voor rond de 1000$.

Sinds we hier zijn hebben we alleen nog maar op zondag gewerkt (compenseren met de volgende/vorige week uren). Ook zondag 16 augustus hebben we dus weer gewerkt. Het was best wel fris en daarom zijn we na de lunch toch maar vervroegd naar huis gegaan (3 uur). Niemand werkt hier op zondag en dan zie je ook amper iemand op de farm, best gek want het is echt groot hier en je ziet gewoonlijk zoveel qauts en pickups voorbij komen. De volgende dag, maandag, was het nog kouder dan zondag en regende het ook heel zachtjes. Dit weer was zo naar dat we na een uur naar huis zijn gegaan.. Onze handen waren bevroren, na twee bomen moest je ze weer onder je oksels stoppen om een beetje warm te maken en bewegelijk te houden om te kunnen knippen. Met twee paar sokken die beide doorweekt waren liepen we dus weer naar huis waar ik een heerlijke warme douche nam. Het weer kan hier heel erg verschillen, van 20 graden met een volle zon en kleuren naar 2/7 graden met veel harde en koude wind. Het is ook wel winter hier en dat merk je dan ook echt wel als het zo’n koude dag is.. Er komen nog een paar hele koude nachten aan (2 tot -2 graden).

Dus we hadden maandag eigenlijk ook niet gewerkt en dus weer drie dagen vrij gehad.. We hebben deze vierde week op zondag, dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag gewerkt. Het loon wordt uitbetaald van vrijdag tot vrijdag. Deze week had ik 39 uur en Dhylia 32 uur omdat ik vorige week vrijdag langer door ben gegaan en nog een extra rij in mijn eentje had afgemaakt. Opzich een prima week alsnog met daarbij de helft wel per uur betaald. Vanaf dinsdag begonnen wij ook met het verven van de gebroken bomen (zo spleiten ze niet verder uitelkaar en groeit het normaal verder) en het herstellen van een rijen geklipte bomen van een ander stel (een oude man met Alzheimer en een jonge Aziatische vrouw die hem altijd ondersteunt in het werk). Het herstellen van een rij geklipte bomen is echt een rot werk en levert meer blaren op dan het klippen doet.. Gelukkig kregen wij hier dus per uur betaald en konden wij ook iets rustiger werken zonder stress over het op tijd af krijgen van een rij.  We moesten deze rijen van het andere stel verbeteren omdat zij het een aantal keer fout hadden gedaan en omdat de clips weer op waren.. Zo hadden wij dus gelukkig nog wel werk. De clips waren vertraagd dit keer omdat ze waren kwijt geraakt bij de verscheping hiervan.. Vrijdag zijn we om half 5 gestopt inplaatst van 5/half 6 zodat wij maandag wel iets te doen hebben. Het was ook maar de vraag of de clips wel echt maandag zouden komen. Het is ook wat zeg, dat gedoe met dat de clips op zijn, het weer dat te koud of te nat is om te werken en al de autoproblemen die we gehad hebben..

Na de kou waren Dhylia en ik er helemaal klaar mee waardoor we tegen elkaar gezegd hadden dat we naar Brisbane zouden gaan (met de bus) om daar in een bar te werken of nanny werk te doen. Na veel research en een onzekere corona tijd hebben we toch besloten om eerst ander werk te vinden voordat we hier weg gaan. Via facebook zoeken wij nu ander werk. Ik ben benaderd via een  au pair organisatie die au pairs zoekt voor gezinnen in de middle of nowhere.  We zijn nu bezig om een hostfamily in Moronbah te vinden om alsnog onze dagen af te kunnen strepen en een jaar terug te kunnen komen. Dhylia werd afgelopen vrijdag spontaan gebeld door een hostfamily die haar heel graag als au pair willen hebben en dus is het nu wachten totdat ook ik een gezin vind zodat wij beide hier weg kunnen gaan. 

In de vierde week mochten wij woensdagmiddag met Daniel meerijden om boodschappen te doen toen hun gezin een afspraak had bij de tandarts. We reden ook even langs de garage om mijn snorkel set en de autopapieren uit de auto te halen toen we verast werden met nog een rekening.. We moesten nog eens 150$ betalen omdat ze het oliefilter doorgespoeld hadden en een apparaatje hadden gehaald die het filter schoon(er) zou houden. Eigenlijk moesten wij ook nog betalen voor het ophalen van de auto op dinsdagmiddag maar daar hebben wij ons gelukkig weten onderuit te praten, zij hadden immers vorige keer gezegd dat wij nog veilig 1000 km konden rijden en na niet eens 100km stonden wij alweer stil aan de zijkant van de weg. Na wat heen en weer hebben we deze rekening toch maar betaald, vet vervelend om geld uit te geven aan iets wat je toch al had opgegeven.. En toen wilde een koper die, die avond naar ons huis zou komen de auto ook niet meer kopen toen wij meer geld vroegen.. Dus hopelijk verkopen wij hem alsnog binnekort. 

We hadden voor het eerst een heel weekend vrij, zaterdag 15 augustus en zondag 16 augustus, omdat wij niet extra (alvast voor volgende week) een dag konden werken. Lekker om weer het hele weekend vrij te zijn maar we wilde eigenlijk een weekendje naar Brisbane gaan, als we nog niet ander werk gevonden hebben 😉. De bus naar Brisbane vertrekt alleen op doordeweekse dagen en gaat al om 7 uur s ochtends.. Dus als wij wel hier blijven moeten we al op een vrijdagochtend de bus nemen en op maandag laat ochtend kunnen we weer terug naar Stanthorpe. 

In het weekend heb ik weer lekker uitgeslapen, film gekeken, zijn we naar Aldi en Maccas geweest met Elie (een collega hier die we via Joris ontmoet hadden bij het Motel), hebben wij het huis schoongemaakt, heb ik mijn blog bijgeschregen, hebben wij gesport (elke dag doen we de Sally squat challenge en een maandelijke squat challange)heb ik gossip girl gekeken en mijn foto’s op mijn laptop gezet en geordend.

We hadden zondagavond geen warm water en gas meer.. 

/ Waarschijnlijk doordat we zaterdagavond de oven bijna anderhalf uur (Oops) aan hebben gezet om warm te worden omdat de open haard  het niet deed (het hout was te groot en te nat). / 

Dus nadat Dhylia lekker gedoucht had heb ik een ijskoude douche gehad.. Toen ook het gas het niet deed toen we wilde koken hebben we Lisa maar een sms’je gestuurd waarna ietsje later Daniel een nieuwe gasfles heeft aangesloten en we gewoon weer konden koken gelukkig. Twee weken geleden hadden we ook al een probleem toen het (regen)water op was nadat ik eerst half gedoucht had en Dhylia geen water meer kreeg. Toen heeft Daniel ook diezelfde avond ons huis aangesloten op de andere watertank die water genoeg zou moeten hebben voor 5 personen voor 3 maanden, dus water genoeg weer. Overal hangen briefjes met dat je zuinig aan moet doen met het water, maar 2 minuten mag douchen en je water moet opvangen om het toilet door te spoelen.. - Doen we niet maar we doen wel iets zuiniger dan normaal hoor.- 

Na een lekker vrij weekendje vrijwel niets doen begonnen we maandag, pas om 9 uur, (had Lisa gevraagd) weer met werken. We eindigen allereerst waar we vrijdag gestopt waren met het klippen van de tweede en derde rij van de andere mensen. Toen zijn we naar de wc gelopen en aangezien het terrein zo groot is, maar we gelukkig niet al te ver van de shed zaten, duurde het 15 minuten om naar de wc te gaan en juist in die tijd kwam Lisa ons zoeken dus we kregen de dag later per sms te horen dat, dat niet kon en dus van onze tijd afgehaald werd.. 

                   -Ik plas dus al vier weken heel snel tussen de boompjes omdat ik toch mijn 2L water op een dag wil drinken en 500ml bij mijn ontbijt en capsules neem en daardoor altijd in het eerste uur moet plassen.. Overdag op werk drink ik maar 1 fles (500ml), normaal zeker 2L maar tijd om te vullen of naar de wc gaan is er dus niet.. Als meisje wordt je hier dus best geremd als je in je periode zit (zoals nu).- 

Nou nadat wij terug kwamen, kwam Lisa (dus nogmaals) aanrijden en hebben wij de hele ochtend met haar in de pickup afval/restjes/troep zitten ruimen en wegbrengen die andere daar in gemak hadden laten liggen. Opzich best leuk werk dit, niet zo zwaar voor de handen en zo zagen wij veel meer van de farm. We hadden een vroege lunchpauze in vergelijking wat we normaal doen. Om 1 uur begonnen we met het lopen tussen alle velden naast Lisa haar huis om daar plastic paaltjes uit de grond te halen. Dit was ook echt prima werk, we hebben 6,5 km gelopen en leegde elke keer onze emmer aan het einde van een rijbomen dus zwaar was het ook niet. Daarnaast hebben we ook weer afval van de andere werkers in de velden opgeruimd.. Man man wat kunnen mensen onbeschoft zijn door alle papiertjes, etc in de natuur achter te laten. Toen we hiermee klaar waren en voor een tweede keer naar de wc liepen kregen wij een lift aangeboden door Lisa haar neefje op de qaut. We werden verzocht om ook even te helpen met appels inpakken. We mochten eindelijk de shed zien en dit proces meemaken! En wat een proces is dat, wat een snelheid en netheid was hier. Er stonden twee mensen doosjes afgewogen appels in een machine te zetten die daar de plastic Woolworths verpakking kregen en die ze daarna sorteerde in goedkeurd 🟢en te weinig gewicht 🔴. De goedkeurde appels moesten met twee tegelijk in een zwarte krat neergezet worden en als de krat, met 8 doosjes, vol was dan tilde iemand deze opzij om opgestapeld te worden totdat er genoeg vracht was om naar Woolies zelf te gaan. Dhylia en ik begonnen bij het inpakken van de kratten met de goedkeurde appels toen ik overgeplaatst werd naar het oppakken van de lege kratten van de nog niet plastic verpakte appels aan het begin van de machine, die ik weer naar Dhylia bracht. De kratten moesten goed opgestapeld worden en per 6 naar de andere kant gebracht worden. Daarnaast tilde ik steeds twee nieuwe kratten met nog niet in plastic verpakte appels naar de mensen die de appels op de band zetten. Dit was best hard werk en helemaal na het rustig lopen door de velden van daarvoor. Na een halfuur was dit inpakken alweer voorbij, er was vracht genoeg (de vraag is niet zo groot op dit moment en daarom pakken ze nog maar 3 dagen in de week inplaats van 6). Om kwart over 4 waren wij dus klaar en kregen wij een lift terug naar de velden van de boss himself, Johnny Lisa haar vader. Ik berichten Lisa dat wij klaar waren en zij moest net onze kant op om naar de nieuw geboren lammetjes te kijken en gaf ons dus een lift terug naar het huisje. Omdat de clips nog niet gearriveerd waren hadden we de volgende dag dus vrij totdat zij ons zou berichten (super vervelend om de hele tijd te zitten wachten). Dhylia kreeg een berichtje dat Cassie, haar potentiële aanstaande hostmom, Dhylia graag als au pair wilde maar niet te lang kon wachten en anders opzoek zou gaan naar andere mensen.. Wij besloten samen als Cassie bereid was om mij ook tijdelijk in huis te nemen dat we deze week hier nog weg zouden gaan. Het werk is zwaar, pijnlijk maar de omstandigheden doen het dat we onze 88 dagen grote kans niet gaan halen en veel thuis zitten (stuck in the house) in de middle of nowhere. We hakte de knoop door en zitten nu (donderdagochtend) in de bus op weg naar Brisbane voor een paar dagen waarna we zondag naar Mackay vliegen en daar met Cassie mee terug naar Moranbah zullen rijden (2 uur). 

Lisa was niet blij met dit nieuws en had ons liever hier gehouden, ze vroeg zelfs of ik niet alleen hier wilde blijven. Desondanks snapte ze onze keuze wel een beetje, een leukere eindtijd in Australië voordat ik terug naar NL vlieg eind oktober. / Ja de tijd vliegt zo voorbij.. voor ik weet ben ik alweer terug in mijn vertrouwde maar nu gekke omgeving. /

Op dinsdag arriveerde de clips niet meer en woensdag hebben we ook niet gewerkt om rustig onze spullen in te pakken, onze eetvoorraad op te maken en het huis schoon achter te laten. We hadden een nachtje in O’mara geboekt waar Joris ook verbleef toen hij hier was. Via Elie hadden we een lift geregeld van zijn collega en huisgenoot Tino. Tino moest onverwachts tot 8 uur s avonds werken waardoor wij drie lang klaar voor vertrek stonden maar des al niet te min was hij gelukkig alleen en pasten al onze tassen, drie tassen per persoon en twee etenstassen (we hebben enorm geminderd, ik kwam hier aan met zoveel meer!) in de auto. 

We waren echt enorm dankbaar dat hij ons wilde ophalen want we wilde niet nog een keer een lift aan Lisa vragen.. Lisa kwam netjes onze borg - de paar dagen rent terug brengen en we zijn netjes uit elkaar gegaan. We hebben haar hartelijk bedankt voor de vele lifts en het werk wat zij geregeld had voor ons. Toen was het tijd om dit huisje achter te laten en nog een leuke laatste avond in Stanthorpe te hebben. 

We settelde in de kamer en even later kwamen Tino en Elie naar ons hostel om nog wat te drinken en spelletjes te spelen. We eindigde de fles tequila die ik nog had en speelde onze favoriete spel; canasta! Het was een gezellige laatste avond hier. Arme jongens die om 2 uur s’nachts lichtelijk dronken naar huis liepen om vier uur later weer hard aan het werk te gaan. Het bed sliep heerlijk en vier uurtjes later was het ook voor ons tijd om ons klaar te maken voor de drie uur durende busrit naar Brisbane. 

Bepakt met al onze spullen en een paar tussenpauzes liepen we helemaal om naar de bushalte toe. 

Brissy here we come!