Indoorskydiven en het gebruikelijke

Ik heb het gevoel alsof ik al heel lang geen blog meer heb geschreven, dik een maand niet. Aan de ene kant is er van alles gebeurd de afgelopen tijd (heb ik het gevoel) maar ik kan niet goed bedenken wat eigenlijk. Dit wordt dan ook een korte (hoogte punten van deze maand) blog. 
 

Op zaterdag 29 februari ging ik met Sabina indoor skydiven! Dit was een verassing voor haar, ik had haar alleen wat informatie gegeven rondom kleding en de tijd dat we zouden vertrekken. We vertrokken om 8 uur s’ochtends (een heerlijke tijd op je vrije dag). Het indoor skydiven was 2 uur reizen (in penrith) met het openbaar vervoer. Voor Sabina was dit de eerste keer dat ze met de trein ging (!). Sabina kan namelijk de auto van haar hostparents lenen in het weekend en doet dat eigenlijk altijd, ze neemt alleen de bus naar de stad als ze uit gaat (is ook maar 7 minuten). Na de lange bus, trein, bus trip raakte ik de weg nog kwijt waardoor we 2 minuten voor tijd eindelijk daar aan kwamen. Voordat Sabina het gebouw kon zien vertelde ik haar wat de verassing was.  Sabina vond dit echt geweldig en wilde dit altijd al eens doen (net als mij). Vlug melde wij ons aan bij de balie; we moesten ons laten wegen en een veiligheidscontract onderteken, toen hadden we nog 30 minuten de tijd om te kijken bij andere mensen die gingen indoor skydiven en konden we ons mentaal voorbereiden hierop. Vooral ik was enorm zenuwachtig. We kregen een korte instructie, moesten een blauw veiligheidspak aan en een veiligheidshelm- en bril op. Om half 12 was het aan ons de beurt om de 'buis' in te gaan. Voordat we de buis in gingen, hadden we een moeder gevonden die filmpjes van ons wilde maken zodat we de foto's en filmpjes van de organisatie niet voor heel veel geld hoefde te kopen. Iedereen had twee beurten van ongeveer 2 minuten lang (klinkt heel kort maar dat was genoeg tijd voor een eerste keer). Sabina ging voor mij en ik kon al zien dat het veel lastiger was dan dat het er bij de kleine kinderen uit zag (er waren 5 kinderen van een jaar of 6 die makkelijk rond zweefde) . Toen was het mijn beurt, ik was zo zenuwachtig en zweten mij rot.. De instructeur hield mij vast en gebaarde wanneer ik mijn benen meer moest buigen of mijn armen dichterbij elkaar moest brengen. Indoorskydiven ziet er heel makkelijk uit maar is echt heel moeilijk! Je moet de juiste houding aannemen en elke beweging die je wilt maken kost heel veel moeite omdat de wind zo sterk en hard is. Bij de tweede beurt kon je er voor kiezen om heel hard/snel tot helemaal boven in de buis te gaan met een andere instructeur. Sabina wilde dit heel graag en ik wilde dit ook wel proberen (het zag er heel tof maar ook een beetje eng uit want de wind werd vele malen harder gezet en je ging dan drie keer kei hard 20 meter de lucht in en weer naar beneden). Dit was toch wel heel gaaf om te doen en achteraf was ik blij dat ik ook gekozen had om dit te doen. Na deze beurt zat het indoorskydiven er al weer op.. We leverde ons pak en beschermingshelm- en bril weer in en gingen nadat we een orkonde hadden gekregen weer op weg naar de bus. Het was een super geslaagd kado voor zowel Sabina als voor mijzelf. Ik zou dit zeker nog wel eens willen doen! 

In de trein terug naar huis besloten we om in de stad te blijven voor het Mardi Gras evenement. Mardi Gras is de gaypride van Sydney. De stad was grote deels afgezet met hekken waar de praalwagens later die avond door heen zouden gaan rijden. Mijke, Dhylia, Celine, Inge, Bauke en Lisa kwamen toen ook naar de stad. We hadden een fles wijn gehaald bij de bottle shop (net zoals iedereen deed, de hele winkel was vol met mensen en veel dingen waren op) en zijn toen spelletjes wezen spelen in het park. Mijke en ik hadden glitters gekocht, om toch nog een beetje in stijl Mardi gras te kunnen vieren, waarmee we op ons gezicht en armen figuurtjes maakten. Om 7 uur gingen de wagens rijden, voordat dit begon gingen Sabina, Mijke en ik nog even wat eten waardoor we een beetje te laat waren met een goede plek vinden. We stonden uiteindelijk ergens midden in de menigte en konden amper iets zien van de wagens omdat iedereen kratjes had meegenomen om op te staan en zo boven de menigte uit stak en je uitzicht verpesten. De halve groep had een best uitzicht en wij konden alleen de hoge wagens zien. Na een uurtje ongeveer zijn we uit de menigte gegaan en heb ik heel lang gezocht voor een toilet.. Alle toiletten hadden of een niet normaal lange rij of je moest entree betalen om een kroeg binnen te komen waar je naar het toilet kon of je moest op straat plassen (wat vele toen maar deden..). Gelukkig kon ik het nog wel ophouden en heb ik gewacht tot we de scary canary in gingen. Mijke is toen naar huis gegaan en samen met Sabina en later met Dhylia ben ik nog wezen stappen. Rond half 1 vond ik het wel mooi geweest en heb ik de laatste bus naar mijn huis genomen (het was ook een lange dag). 

De dag erna, zondag ben ik met Inge, Bauke, Lisa en Mijke naar Palm beach geweest. Dit keer was het wel mooi weer, super warm zelfs; 36 graden op zijn max. Inge mocht de auto lenen en reed, met lekker meezing muziek waren we dan ook zo op het strand. We besloten om allereerst de klim naar de vuurtoren te doen, vanaf daar had je heel mooi uitzicht over twee stranden! Eenmaal aan deze tocht begonnen, merkte Mijke dat deze klim niet helemaal voor haar was weggelegd en is zij terug gegaan naar het strand. Uiteindelijk hebben wij er ongeveer 45 minuten over gedaan om boven te komen. Het was een hele klim en het warme weer maakte het nog wat zwaarder. Eenmaal boven aangekomen ruste we even uit en konden toen genieten van een prachtig uitzicht over de zee en de twee stranden met een bos in het midden. Na het vinden van de juiste fotoplek en 500 foto's later begonnen we aan de afdaling van de berg. Na ongeveer 2,5 uur kwamen we weer aan op het strand en konden we gaan zonnen en zwemmen. Ik had een super grote opblaasbal gekocht die we mee het water in namen. De bal was een leuk idee maar waaide steeds weg door de nogal harde wind zodat de uitvoering wat minder was. Rond 5 uur reden we weer terug naar huis. Het was een geslaagde leuke dag met een sportieve klim en relaxte stranduurtjes. 

De eerste week van maart ben ik met de jongens (Hugh en Charles) weer een keertje naar little nickelson geweest. Dit is een afgeschermde speelplek met een verkleedhoek, boeken, binnen en buitenspeelgoed en een verf/hobby kamer. Eigenlijk moet je hiervan lid zijn of per bezoek betalen maar de eerst keer is gratis (dit was dan mijn tweede keer). Hier hebben de jongens heel lang buitengespeeld met fietsen en karren. Later zijn we een kijkje gaan nemen in de hobby kamer (die ik nog niet eerder had gezien) en hebben we schilderijen gemaakt. Dit was super leuk om te doen omdat ze hier heel veel verf hadden en andere materialen die je kon gebruiken die wij thuis allemaal niet hebben. De volgende dag zijn we naar Maeve (en Betty) haar school geweest en mochten we een kijkje nemen in haar klas. Het was erg interesant om te zien hoe hier les gegeven werd. Het is namelijk een katholieke school en ze doen erg veel met het geloof. Allereerst werd een verhaal uit de bijbel verteld waarop de knutsel werkjes aansloten. De kinderen wordt geleerd hoe je moet bidden en dat je elkaar moet respecteren. Het verbaasde mij dat ze zoveel bezig waren met het geloof en hoe netjes de kinderen zich gedroegen. De rest van de dag regende het en dus heb ik pannekoeken gemaakt (met bloem, eieren en melk kan je dit makkelijk zelf maken) toen Hugh een film aan het kijken was. De kinderen zijn dol op Nederlandse pannekoeken :). Diezelfde middag kreeg ik een pakket binnen. De allerliefste Sharon, Romy, Vienne en Isa hadden een heel pakket gemaakt en opgestuurd voor mijn verjaardag! In het pakket zat: een tony chocolonely reep, een zak biggetjes (snoepjes), een chardonay wijntje, een doos vol met verschillende thee smaakjes, oorbellen en een heel pakket van neutral producten (omdat ik parfum allergie heb) <3. Onwijs lief en zo leuk om te ontvangen! Die vrijdag gingen we zelf pizza's maken thuis. Mijke was vrij van haar familie en kwam mij helpen de middag met de jongens ophalen van school en daycare en bleef ook gezellig avondeten. Na het familiedinner gingen Mijke en ik naar Mijke haar granny flat en hielde we filmavond met Celine, Dhylia, Bauke, Inge en Lisa.  Een gezellige meidenavond vol met ongezonde hapjes en wijn. Die zaterdag besloot ik spontaan samen met Dhylia na het laten repareren van het geluidknopje van mijn telefoon om een extra oorgaatje te nemen. We wilde beide al super lang een gaatje bovenin onze oor en besloten om dit gewoon op dat moment te laten doen zodat je, je ook niet van te voren druk kon maken. Bij het teken van het gaatje vroeg de mevrouw die het deed; en waar wil je je andere gaatje hebben? Het bleek dus twee gaatjes voor de prijs van één te zijn.. Maar omdat wij beide een gaatje bovenin (1 oor) wilde dachten we dat ze dat zo zou doen maar het was dus twee oorbellen voor 1 persoon. Uiteindelijk heb ik snel besloten om een tweede gaatje te nemen in datzelfde oor waar ik de andere nieuwe oorbel wilde. Ik heb nu dus aan mijn linkerkant 1 gaatje (normaal zoals ik dat al had) en aan mijn rechteroor 3 gaatjes (2 naast elkaar en 1 bovenin mijn oor). Een beetje gek maar ook wel iets apparts wat niet veel mensen hebben (Dhylia deed toen hetzelfde). De oorbellen zijn niet gepierced maar geschoten, waar wij veel vragen over kregen. Beiden kochten we een alcohol spray die ik tot heden nog elke dag op spuit om het hygiënisch schoon en niet ontstoken te houden. Dezelfde middag paste ik nog twee uurtjes op de kids omdat mijn hostmom een lunch met vriendinnen had en mijn hostdad patrol had op het strand. Zaterdagavond gingen Mijke, Sabina en ik weer eens uit in Balmain. We speelde vooraf wat spelletjes bij Mijke thuis (in haar granny flat). Het was een geslaagde gezellige avond. Op zondag heb ik lekker uitgerust en ben ik in de middag nog (alweer) naar Mijke geweest om Frozen 2 te kijken en ijs te eten. Op zondagavond hadden we een bbq thuis met het gezin van een vriendinnetje van Maeve. Dat gezin heeft een babysitter uit Afrika (Afrikaans lijkt een beetje op Nederlands) waar ik regelmatig mee afspreek in het park na school met de kids. Ik kende de ouders van het vriendinnetje ook al omdat ik die regelmatig in het park tegenkom en omdat ze er ook waren met Betty haar kinderfeestje. 

De week erna verliep heel rustig, de jongens waren best moe op maandag en dus zijn we de ochtend lekker thuis gebleven, keken we wat tv waarna Charles (heel lief) op mijn schoot in slaap viel. Op maandagavond gingen we bij Julietta en Paddy eten omdat de opa en oma (Tom zijn ouders uit Armidale) op cruise gingen de volgende dag vanaf de haven van Sydney. Het was een gezellige avond maar wel weer een late avond voor de kids. Eenmaal thuis aangekomen hebben LJ, Tom en ik nog even een soort evaluatie gesprek gehouden. Ik had hierom gevraagd omdat ik even wilde weten hoe zij vonden dat het gaat tot nu toe, een paar dingen duidelijk wilde hebben en omdat ik graag wilde verlengen. Het was lastig om dit gesprek te plannen omdat LJ en Tom beide erg druk met werk zijn de laatste tijd en we dit gesprek wel met zijn drieën wilde voeren. Het was een heel fijn gesprek (ik had een hele lijst gemaakt met wat ik allemaal wilde bespreken, wat ze heel fijn vonden dat ik zo gestructureerd bezig was geweest). Uiteindelijk is er mede uitgekomen dat ik nu 10$ per uur ga verdienen (iets meer dan voorheen), dat ik zolang kan blijven als ik wil (zelfs een jaar) en tussendoor kan reizen en dan weer kan terug komen, dat ze super blij met mij zijn en mij echt als onderdeel van de familie beschouwen (de kids ook).