(outdoor) skydiven en coronavirus

Op 11 maart speelde wij onze laatste spelletjes avond met Lisette. Mijke, Celine, Dhylia en ik hebben elke week een spelletjesavond (zoals ik al vaker genoemd heb). Deze keer kwam Lisette ook en speelde we gezellig koehandel (een van mijn favoriete kaartspelletjes). Op donderdag 12 maart ben ik in mijn vrije ochtend (ik begon pas om half 3) met Marie naar Birkenhead point outlet geweest. Hier heb ik mijzelf een beetje laten gaan en kleding gekocht voor 80$.. een grote strandtas, een grote opblaaseend en ijs gehaald. Lastig meenemen op de fiets, maar daar denk ik altijd te laat aan.                                                                     Die zelfde middag toen ik Hugh en de meiden van school had gehaald werd er met een vliegtuig in de lucht geschreven: wash hands. Dit om mensen alert te maken op het corona virus. De geschreven woorden in de lucht maakte zeker indruk op iedereen. Ik denk dat dit in heel Sydney werd gedaan want her en der deelde mensen foto's en video's van de boodschap. Om de donderdag nog uitgebreider te beschrijving; ging ik ook nog met Dhylia uit. Ik ben eerst naar Dhylia haar huis geweest, daar was ik nog niet eerder geweest, want zij woont nog geen 10 minuten fietsen van mij vandaan. We wilde naar Ivy gaan maar we waren te laat voor de gratis entree en dus zijn we uiteindelijk naar de sidebar geweest, waar we voorheen elke week heen gingen voor de karaoke avond. In de sidebar bleek een studentenfeest te zijn van de medicijnen opleiding, het was beladen vol.. Dus zijn Dhylia en ik na een uurtje weer naar huis gegaan. Mijn fiets stond nog bij Dhylia dus konden we mooi samen reizen en vanaf daar fietsten ik terug naar huis. Thuis aangekomen kwam er ik er al snel achter dat ik was buitengesloten. Deur met sleutel aan de binnekant opslot (ik heb geen eigen sleutel) en reserve sleutel lag er ook niet meer.. Ik had al verwacht dat dit eens zou gebeuren maar niet verwacht dat het nu zou zijn. De volgende morgen voelde mijn hostparents zich erg schuldig en hebben ze meerdere malen hun excuus aangeboden (ook een beetje mijn fout natuurlijk). Vrijdagochtend gezellig even met mijn eigen ouders gefacetimed. 

Op zaterdag 14 maart ging ik met Mijke en Maxime (een oud klasgenoot van Mijke) naar Smithfield voor de Nederlandse winkel; 'T Winkeltje. Na vier en een halve maand was het wel fijn om weer wat typisch Nederlandse producten te kunnen kopen en eten! Ik kocht voor 80$ eten; ontbijtkoek, matsers, oude kaas, limonade, rodekool met appel, bietjes, koopmanspak appeltaart, frikandellen, speculaas brokken, thee en . Achter de shop zat een klein restaurantje waar je ook frikandellen, kroketten, bitterballen, appeltaart en erwtensoep kon eten. We hebben hier lekker geluncht. Daarna weer 2 uur terug naar sydney gereisd. De winkel ligt niet bepaald om de hoek, aan de ene kant maar goed ook. In de avond ging ik oppassen op Will en Rosario (nichtje en neefje), tante Julietta was namelijk jarig en samen met Paddy (broer van Tom) ging ze uiteten. Will lag al te slapen en Rosario viel ook redelijk snel in slaap nadat ik haar had voorgelezen. Na het oppassen ben ik naar Mijke gegaan waar Maxime, Celine en Dhylia ook waren. We gingen (voor de laatste keer) stappen in Balmain. Het was een geslaagde gezellige avond. Dhylia sliep bij mij, zodat ze niet heel ver naar hoefde te lopen of een taxi naar huis hoefde te nemen.

Op zondag ben ik dan na lang plannen eindelijk naar Hillsong geweest! Ik ben alleen gegaan, maar dat was ook wel prima. Toen ik aankwam bij het gebouw, wat helemaal geen kerk bleek te zijn, was het al vol met mensen. Ongeveer 10 minuten voordat de dienst begon mocht je naar 'de grote zaal'. Het viel mij meteen op dat er veel jonge mensen aanwezig waren, heel anders in vergelijking met een 'normale' kerk. De sfeer was meteen goed en ik voelde mij hier thuis. De dienst werd begeleid door jongere die om de beurt een liedje leiden en een man van een jaar of 40. Er was een live band wat mij heel erg aansprak. De liedjes die er gezongen werden raakte mij, ik kreeg vaak kippenvel. Tussendoor waren er live beelden van een inspirerende spreker vanuit een andere Hillsong locatie (in Sydney). Aan het einde van de dienst werd er medegedeelt dat dit de laatste kerkdienst was (voor een tijdje). De diensten hierna zouden online worden uitgezonden vanwege het corona virus. Ik vond dit best jammer maar met mij zovele natuurlijk. In de middag heb ik (weer) pannekoeken gemaakt. Samen met Celine, Inge en Mijke keken we de wie is de mol finale bij Mijke thuis. Ik had mijn pannekoeken mee en de andere hadden pizza gemaakt als avondeten. Het was leuk om de finale samen te kijken omdat we het alle vier ondanks dat we hier zitten toch elke week gekeken hadden.

- Maandag 16 maart, de dag waarop het ook serieus(er) werd met het coronavirus in Australië -

Samen met de jongens heb ik deze week veel rondjes gelopen, inplaats van spelen in het park. Om de beurt mochten de jongens kiezen welke kant we op gingen en zo kwamen we op plekken terrecht waar we (vooral ik) nog niet eerder geweest waren maar wel zo dichtbij huis zijn. Leuk om de buurt zo beter te leren kennen en ook lekker buiten actief bezig te zijn. Met Mijke heb ik ook een rondje gelopen in Balmain voor mijn dienst begon op donderdag. Veel wandelen nu dus! 

Vrijdag had ik vrij gekregen (ik had donderdag meer gewerkt dus dat compenseerde zo) en ben ik met Mijke en Dhylia die ook de hele dag vrij waren naar Coogee beach geweest. Ik was hier nog niet eerder geweest dus het was leuk om eens naar een ander strand te gaan. Voordat we naar het strand gingen zagen we Lisette nog even op Town hall. Lisette had mij donderdag laten weten dat haar hostparents hun baan verloren hadden en ze haar niet meer konden betalen.. Na lang twijfelen en veel bellen met haar eigen familie in Nederland heeft zij toen besloten om vervroegd terug naar Nederland te gaan.. Ik vond dit erg moeilijk omdat Lisette toch een goede vriendin was geworden en ik hier niet op voorbereid was om al afscheid te moeten nemen. Net een week geleden hadden wij samen nog een trip naar Uluru geboekt met vlucht, accommodatie alles. Na een gek afscheid ben ik met Mijke en Dhylia naar het strand gegaan waar we van 11 uur tot 11 uur s'avonds geweest zijn. - We hebben onze afstand bewaard van andere-.  Celine kwam ook  nog langs s'avonds en samen hebben we met zijn vieren burgers gegeten en spelletjes gespeeld totdat het te koud werd om buiten te blijven. 

Op zaterdag heb ik goed afscheid kunnen nemen van Lisette, we hebben in de ochtend samen ontbeten bij een cafe (op afstand van iedereen). Daarna ben ik met Mijke naar een winkelcentrum gegaan om eigenlijk mijn haar te knippen maar uiteindelijk alleen een zes maanden abbonement te nemen. Ik heb namelijk een prepaid simkaart maar per minuut betaal je 1$ en aangezien ik nog wel eens bel/sms (met mijn hostfamily) is het handiger om dit unlimited te hebben, dat is uiteindelijk goedkoper. In één keer een 6 maanden abbo af te sluiten kosten mij $150 (heel veel geld ja..) wat zou uitkomen op $25 per maand inplaatst van $40 per maand wat ik nu af en toe deed. Het geld van deze twee weken (ik krijg per twee weken betaald) ging dan ook erg hard nu. Daarna is Mijke naar huis gegaan (die voelde zich niet helemaal lekker en dan is het helemaal nu verstandig om binnen te blijven) en ben ik samen met Dhylia naar de kapper geweest in Rozelle. Het was echt nodig en nu kon ik nog naar de kapper. Nadat zij mijn haar gewassen, nat geknipt, gestyld en droog geknipt hadden besloten Dhylia en ik de Bronte to Coogee walk te gaan doen. Oorspronkelijk is het de Bondi to Coogee walk maar je kunt natuurlijk ook halverwege beginnen om de korte versie te doen. We begonnen om kwart voor 5 en waren rond half 6 klaar. Langs de stranden lopen is erg mooi, het uitzicht op het water is prachtig om te zien en zo rust gevend. We merkten tijdens het wandelen dat de stranden allemaal gesloten waren voor bezoekers (je mocht niet meer zwemmen en de natuur zwembaden waren afgesloten met een hek). Na de warme vrijdag is overal op het nieuws geweest dat de toeristen en Australiërs massaal naar het strand gingen en zich niets aantrokken van het coronavirus en daarom zijn alle stranden toen gesloten. Goed iniatief vind ik wel, ondanks dat ik zelf ook vrijdag op het strand was. Op zaterdagavond heb ik nog een nieuw spel geleerd, zo leuk vind ik dat om nieuwe spellen te leren. 

Op zondag ging ik met Sabina (heel onverwachts/spontaan) skydiven! Gister had zij mij gebeld dat ze dit ging doen en of ik alsjeblieft mee wilden zodat we het samen konden doen. Sabina twijfelde erg over dat ze hier zou blijven of ook terug naar Duitsland zou gaan, dit was dus wellicht het laatste ding wat we samen konden doen. Ik was vrijwel niet zenuwachtig voor het skydiven gek genoeg.. Ik was namelijk heel zenuwachtig voor het indoor skydiven maar dit deed niet zoveel met mij blijkbaar. We werden met een busje opgehaald vanaf Sydney en reden met een aantal andere naar Wollongong waar het skydiven plaats vond. We moesten om 8 uur bij centraal station zijn en rond half 11 kwamen we in Wollongong aan. In de bus kregen we informatie over het skydiven en moesten we een veiligheidscontract ondertekenen (ze dekken zich zelf altijd goed in). Sabina en ik besloten beide om, voor extra geld, foto's en filmpjes van de dive erbij te nemen. Dit was achteraf een hele goede keuze, zo vet om dit terug te zien en zo deze herrinering te kunnen bewaren. We mochten tot onze blije verbazing als eerste skydiven. We kwamen aan, moesten ons zelf wegen, de foto's/filmpjes erbij kopen en kregen toen al de introductie. Alles ging best snel (omdat wij de eerste waren) dus dat was best fijn. Na de intro kreeg iedereen een persoonlijke instructeur die de uitrusting nog een keer goed checkte en die een kort filmpje opnam. Toen was het tijd om het busje in te gaan naar het vliegtuigje. Het was heel gek om in zo'n klein vliegtuig te zitten op een normale bank (zonder stoelen). Sabina en ik zaten, gelukkig, helemaal aan het einde tegen de piloot zijn stoel aan. Dat betekende dat wij niet de eerste waren die hoefde te springen en niet naast de deur zaten die dan open ging. De spanning kwam wel steeds meer te komen naar mate we hoger en hoger vlogen. We vlogen ook alleen maar omhoog en na ongeveer 5 minuten hadden we de hoogte en juiste locatie bereikt, het     was      tijd ..   De eerste tandem sprong was geweest en langzaam schoof ik samen met mijn instructeur steeds dichter naar de opendeur.. Toen was het mijn beurt en moest ik met mijn benen aan de onderkant van het vliegtuig hangen. Toen ik de juiste houding aannam (mijn hoofd helemaal tegen de instructeur aan) vielen we naar beneden...  Daar gingen we dan, als vrije val keihard naar de open wereld shooeven. Dit was 1 VAN DE BESTE DINGEN DIE IK OOIT HEB GEDAAAN! Toen de parachut uitging kon ik echt genieten, de vrije val was best extreem omdat het zoo snel en hard gaat. Na ongeveer 30 sec vrije val hadden we nog ongeveer 1,5 min in de parachut om van het uitzicht te genieten. En wat was het mooi daar; strand, blauw/groen water, huizen die vanaf boven niet echt leken en bos. Ik mocht zelfs nog even sturen met de parachut wat eigenlijk helemaal niet zo moeilijk bleek te zijn. De landing verliep heel soepel en goed, de instructeur was heel erg gespecialiseerd. Daarna maakte we nog een kleine video achteraf en zat het skydiven er al weer op! Het was echt een once in a lifetime experience maar zou het niet erg vinden om dit nog eens te doen! Nadat wij klaar waren konden we nog even genieten van wat zon op het strand, dit strand was erg rustig en nog open. Dit was dan ook mijn laatste stranddagje.. Voor de laatste keer bruin gekleurd, hopelijk behoudt ik mijn kleurtje een tijdje. Toen gingen we met de bus weer terug naar Sydney en daarna door naar huis waar ik wat foto's en filmpjes aan mijn hostfamily heb laten zien. Zij vonden dit heel tof om te zien en Tom werd ook een beetje jaloers, hij heeft dit zelf ook een keer gedaan en wil het heel graag nog eens doen. Een mooie afsluiter voor we helemaal niks meer mogen doen.

_ Na deze zondag (22 maart) zijn de regels weer strenger geworden en mag je eigenlijk niet meer met het openbaar vervoer als het niet hoeft _