Juni deel 1

Juni! Wat een maand was juni, de tijd gaat snel maar toch heb ik weer heel wat gedaan.

Nu het steeds beter gaat omtrent corona kunnen we weer echte tripjes maken, yeey.

Ik had nog mini hagelslag vanuit Nederland die ik eindelijk open gemaakt heb. Ikzelf ben een beetje afgekickt van de hagelslag (teveel andere dingen die ik nu lekker vind) maar de kinderen wilde dit maar al te graag proberen (chocolate sprinklers on toast, sounds good right?). De kinderen vonden de hagelslag super lekker (dacht ik al wel) en vragen nu steeds wanneer ze naar Nederland gaan om al die Nederlandse treats te kunnen eten (appeltaart, pannekoeken, limonade, frikandellen). Ze hebben er mooi een week van kunnen eten en vooral de combi met vruchtenhagelslag en pure hagelslag was fave (half broodje belegd met kleur en de andere belegd met puur).

Ik vind het super leuk om de kids nieuwe dingen te laten proberen en al helemaal als het te maken heeft met Nederlandse dingen. Gelukkig staan de kids open om nieuwe dingen te proberen.

Het is lekker herfst nu; vallende blaadjes van de bomen, wat meer regen en koudere tempraturen (rond de 14-20 graden maar dat is hier wel kouder dan in NL). Samen met de kids heb ik een aantal boomerangs gemaakt dat we blaadjes in de lucht gooien. Dat is toch ook leuk tussen de mooie herfstbladeren spelen? 

Ik heb een zaterdag 30 mei opgepast op Alice en Winston en Maeve en Betty gingen mee voor een playdate (na goedkeuring van mij uiteraard). Doordat Maeve en Winston al vrienden zijn vanaf de peuterspeelzaal en Betty maar 1 jaar jonger is dan Alice spelen ze heel goed samen. (Mijn hostparents en hun ouders zijn ook vrienden geworden en nu gaan ze eens per jaar samen op vakantie. ) Oppassen was dus een eitje, ik heb lekker mijn sandwich opgegeten en zij hebben de hele tijd gespeeld. Daarna ben ik op mijn fiets doorgegaan naar de stad op met Dhylia voor oorbellen te shoppen. We wilde een nieuwe oorbel voor bovenin ons oor, nu bleek uiteindelijk dat wij een piercing gekocht hebben en die niet past, in ons geschoten gaatje.. Daarna hebben we bij de mac gegeten (even cheaten). 

We waren uitgenodigd voor een huisfeestje bij een Nederlandse jongen die we ontmoet hadden in Sidebar voordat corona het overnam. Dus Dhylia en ik gingen even naar huis ons omkleden, mijn fiets thuis brengen en toen weer terug naar de stad. De Nederlandse jongen, Jordan, woont in een appartementencomplex naast sidebar/centraal station. Op het feestje leerde we ook nog twee andere Nederlandse jongens kennen, Joris en Ron. Het was een gezellige avond met allemaal huisgenoten die van andere landen vandaan komen. Altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen 😊. Sinds die zaterdagavond zijn wij, Dhylia en ik, eigenlijk elke week daar heen geweest. Het begon met een afscheidsfeestje van een Duitse huisgenoot en het vervolgde in een wekelijkse meeting met spelletjes, drankjes, dansen. Het is erg interessant om te horen wat andere al gedaan hebben in en rondom Australie en daardoor inspiratie op te doen voor onze eigen trip. Dhylia en ik hebben besloten om samen een auto te kopen en zelf te gaan reizen! We willen beginnen met farmwork, drie maanden om onze visa te verlengen met een jaar of een maand om de ervaring op te doen en wat geld bij te verdienen. Ik zit een beetje met mijn tijd (eind oktober verloopt mijn visum en vlieg in terug naar NL). De plannen wijzigen nogal maar gelukkig zitten we goed op één lijn. Ik heb mijn familie verteld dat ik eindelijk de knoop heb door kunnen hakken en per half juli ze ga verlaten. Dit vonden ze ontzettend jammer maar zij gunnen mij het ook om andere plekken te zien.

De laatste tijd ga ik vaak de zonsondergang bekijken (als ik kan) bij de Bayrun. De zonsondergang is echt zo mooi! Even een besef momentje van hoe dankbaar we mogen zijn voor moeder natuur.

Als ik met de jongens onderweg ben dan plukken ze vaak bloemen en geven ze die aan hun moeder of aan mij ❤. Vooral Hugh plukt vaak bloemen voor mij, zo ontzettend lief.

Op 1 Juni ben ik na aanraden van mijn hostmom nog een keer naar de huisarts geweest omdat het hoesten maar niet beter werd en zelfs slechter leek te gaan (soms proefde ik bloed in mijn keel). Ik heb niet nog een test gedaan maar een gewone control bij de huisarts. De huisarts kon niet echt iets vinden maar raadde mij aan om een antibiotica kuurtje te nemen. Dus met 90$ dollar minder kon ik weer naar huis met antibiotica pillen die leken op paracetamol pillen. Na twee weken voelde ik mij wel beter en werd het hoesten minder (gelukkig). 

Tussen alle afspraakjes met vrienden en de nieuwe business door kon ik gelukkig tijd maken om ook  nog even met Roos in Zuid Korea (ze zit daar voor stage) te bellen. Ondanks dat wij beide best druk zijn en elkaar niet veel gezien hebben de afgelopen twee jaar zijn wij nog steeds goeie vriendinnen (daar ben ik erg blij mee). Roos was mijn huisgenootje in Breda en wij hebben elkaar zo goed leren kennen dat zij ook als familie voor mij voelt.

Ik ben, en maak mij zelf, een druk mens. Ik ben bijna geen avond meer thuis omdat ik met vrienden afspreek om spelletjes te spelen, te zwemmen, te wandelen en een work-out te doen. Bellen met mensen uit Nederland is best lastig met de 8 uur tijdverschil. Voorheen hadden we 10 uur tijdverschil en dat maakte het toch net even wat makkelijker om te bellen.

Eigenlijk vinden Betty en Maeve knutselen ook super leuk om te doen en proberen we dit zo veel mogenlijk te doen na school, tussen al hun activeiten door. Op maandag hebben Betty en Maeve beide piano les (dat is nu via zoom), op dinsdag heeft Betty netball (een soort korfbal), op woensdag hebben ze beide een uur ballet, op donderdag hebben de meiden geen activeit maar heeft Hugh rugby en willen ze graag nog even in Gladstone park spelen na school en op vrijdag hebben Maeve en Betty after-school-care. Ondanks dat hebben we toch nog wat knutsels weten te maken om een begin te maken aan hun onderwater muur.

In deze herfstperiode zitten er gelukkig nog wat warme dagen bij van rond de 22 graden. Ik kijk elke dag de weer app om te zien wat ik aan moet doen en als het onder de 20 graden is dan draag ik een lange broek en laagjes, is het boven de 20 graden dan draag ik vaak een luchtige rok (mijn nieuwe favoriete kledingstuk). Staat er een zonnetje bij de tempratuur dan wordt het warm, ookal wordt het maar 16 graden, staat er een wolkje bij de dag dan wordt het frisjes.

Op vrijdag 5 juni heb ik Jana (Duitse au pair) nog gezien voordat zij drie weken ging reizen en ik haar misschien niet meer zou zien. We hebben samen gewandeld in Balmain en lekker sushi geluncht. Toen zij in Balmain aankwam bracht ik eerst een 8 kilo zware doos met kleding naar het postkantoor. Ik heb al zoveel geshopt hier dat het niet allemaal gaat passen in mijn koffer en tas (..). De doos gaat er heel lang over doen om zijn bestemming te halen maar gelukkig heb ik het nog niet nodig voor de komende vier maanden dat ik hier nog ben. Ik heb aan het begin van de corona tijd kaartjes gestuurd naar familie die er meer dan twee maanden over gedaan hebben om op bestemming te komen..

Er worden nog regelmatig dingen in de lucht geschreven met een vliegtuigje. Dat is nu echt een ding geworden hier, best gaaf om te zien ook. Vaak zijn het boodschappen omtrent corona.

Op zaterdag 6 juni heb ik een super leuke dagtrip gemaakt met Sabina en Dhylia. Sabina kon de auto van haar hostparents lenen zodat wij lekker verder weg konden gaan. We hadden besloten om naar de sea cliff bridge en Jervis bay te gaan. We hadden afgesproken om vroeg weg te gaan zodat we mooi de tijd hadden om alle stranden bij Jervis bay te zien toen Sabina toch wat meer tijd nodig had om haar on fleek te krijgen en haar spullen te pakken.. Dus ben ik naar Sabina haar huis gegaan en heb ik haar lunch gemaakt terwijl zij haar spullen aan het inpakken was, uiteindelijk vertrokken we 45 minuten later dan gepland. Het was ongeveer anderhalf uur rijden naar de sea cliff bridge; een weg die over de zee gaat in de vorm van een S. We hadden op internet opgezocht dat er een hike was naar een mooi uitzichtspunt voor de brug maar dat die een beetje verbrogen was en dat je goed moest kijken. Uiteindelijk na even zoeken en een paar mensen de weg gevraagd te hebben vonden we de hike omhoog. Wat een klim was dit! Je moest onder en over bomen heen, een steile modderige (gladde) helling op en na een kwartiertje was je dan boven waar je echt een prachtig uitzicht had over de brug. We deden hier een fotoshoot en begonnen toen aan de afdeling terug naar beneden.. Het was een echte ervaring om op dat punt te komen maar het was het uitzicht helemaal waard! Toen zijn we met de auto anderhalf uur doorgereden naar Jervis bay. We wilde eigenlijk het national park in om naar de mooiste stranden te gaan maar die was helaas nog dicht vanwege corona.. We zijn toen terug gegaan naar Hyams beach waar wij allemaal al eens geweest waren. Hyams beach is een strand met bijna hetzelfde witte zand als op Whitehaven beach (Whitsundays, Airlie beach). We hebben even gechilld en natuurlijk wat foto’s gemaakt op het strand en wilde toen weer richting huis rijden toen we verast werden door een bon op de auto.. We waren de eerste auto die buiten de niet parkeren zone stonden geparkeerd.. Dit was mijn allereerste (en hopelijk de laatste) boete. Dit grapje koste ons $270 ($90 p.p.). Flink balen natuurlijk, we hebben hem meteen maar betaald om er van af te zijn. Een echte les was het wel, kijk altijd een keer extra of je daar echt mag parkeren. Een beetje sad en moe reden we toen weer 3 uur terug naar huis. Onderweg besloten we om weer naar Joris en Jordan te gaan. We stopte nog even om de zonsondergang te zien bij een mooie plek bij het water (dat zijn de mooiste zonsondergang plekken). Toen hadden we nog een tegenvaller.. We besloten om te gaan tanken bij een goedkoper tankstation onderweg toen we op geven moment bijna geen bezine meer hadden en niet in de buurt kwamen bij een tankstation.. We zijn uiteindelijk naar de eerste beste tankstation toe gegaan. We waren echt op het randje van stilstaan. Gelukkig moesten we naar beneden rijden voor tankstation en koste ons dat niet veel benzine meer, elke keer als we iets omhoog moesten rijden begon de auto te trillen. Just on time vonden we gelukkig een tankstation. Een andere les geleerd die dag.. Toen we eindelijk thuis waren rond 7 uur ging iedereen lekker douchen en hadden wij thuis geen water meer.. Wat een dag was dit, haha! Er was alweer een lek in de waterleiding en onze hele straat had de hele avond en nacht geen water meer. Gelukkig hadden de kinderen nog net een bad genomen voordat dit begon en had Tom dat water bewaard om de toilet door te kunnen spoelen. Ik at snel wat pasta met Tom (Laura was uit eten met vriendinnen) en vertelde over mijn dag (de boete, het benzine probleem maar ook over hoe mooi de plekjes waren wat bezocht hadden). Toen heb ik mij omgekleed en ben ik naar Sabina toe gelopen (daar ben ik lekker naar de toilet gegaan). Samen met Dhylia namen we de bus naar centraal en hebben we lekker spelletjes gespeeld en wat gedronken daar. Het was al met al een leuke  maar hele bijzondere dag! 

Op zondag heb ik samen met Mijke en Dhylia een dobbelspel gespeeld wat ik al langere tijd wilde doen. We stonden bij de wharf van Circular Quay en trokken een kaart, het nummer van de kaart werd ons vertrek adres. We belande bij Cockatoo Island, een eiland tegenover Balmain met heel veel geschiedenis. Op het eiland vond je fabrieken, gebouwen en gevangenissen van jaren geleden. Het was bijzonder om dit te zien, we wilde hier alle drie nog eens heen. Na anderhalf uur hadden we het wel weer gezien, niet alles was open vanwege corona en namen we de ferry terug naar Circular Quay. We wilde graag nog naar de lift van Taronga Zoo omdat je vanaf daar heel mooi uitzicht hebt over de stad (dat wist ik van de keer toen ik met de jongens was geweest). We gingen met de ferry naar Tarangoo Zoo en kwamen er toen achter dat de lift helaas nog gesloten was (corona). Ik stelde voor om met de bus te gaan die voor ons stond en op een mooie plek onderweg uit te stappen. – Op zondag reis je maar voor $2,80 de hele dag -. We bleven in de bus zitten tot de eindhalte; Balmoral beach. Onderweg zagen we echt prachtige, reusachtige huizen. We hadden allemaal wel eens gehoord van Balmoral Beach en waren blij dat we hier terrecht gekomen waren. Balmoral beach is een mooi strand met een klein eilandje in het midden. We liepen hier lekker rond en zijn nog even over de rotsten gaan lopen toen het hoog water werd. Rond 5 uur zijn we weer naar huis gegaan met de bus. Thuis was ik alleen want mijn familie was op baby bezoek bij Imogen/Ginny de baby van Sophie (Laura haar jongere zus). Ik had een grote, zachte olifanten stoel gekocht als kadootje en ik kreeg later te horen dat ze dat heel lief vonden, vooral Eddie gebruikte hem veel.

Maandag 8 juni was de verjaardag van koningin Elizabeth en hadden we een nationale feestdag, ik was deze dag ook vrij!

Samen met Mijke heb ik de coogee to Bondi coastwalk gedaan. We hebben dit in anderhalf uur gedaan. Het is en blijft een mooie wandeling langs 5 stranden; Coogee, Clovelly, Tamarama, Bronte en Bondi. Toen hebben we geluncht bij een picknick bankje, zijn we nog even naar K mart geweest op Bondi Junction en heb ik (nog) een paar schoenen gekocht. Hele mooie witte puma’s die lijken op jordans. Ik heb ook al twee paar (bijna al mijn schoenen die ik mee gebracht had) met gaten en/of een losse zool die ik toch weg moet gooien als ik weg ga. 

Elke donderdagavond speel ik canasta bij Sabina haar ‘opa en oma’ (Ray en Iraine). Ray en Iraine hebben mij dit spel geleerd en man man wat ben ik verslaafd geworden aan dit kaartspel! Dhylia en Mijke kennen dit spel nu ook via Sabina en ook met hun speel ik het regelmatig. We gaan dan eten bij hun rond 7 uur en beginnen dan met spelen. Het spel is meestal afgelopen rond 11 uur wat een mooie vertrek tijd is omdat ik de volgende dag weer om 6 moet beginnen.. Ze bestellen altijd eten; pizza, thais of iets anders en tussendoor eten we nog lekker een toetje. Een ideale donderdagavond dus; spelletjes en ijs!

Zo af en toe sta ik vroeg op om een zoommeeting te volgen van de online business. Vaak zijn deze meetingen om 8 uur Nederlandse tijd en dus 4 ’s ochtends Australische tijd.. Na de zoomcall bel ik dan met een vriendin uit Nederland of werk ik wat uit voor de business dan begin ik om 6 uur weer met werken, yeey. 

Ik begin mijn dag nu eigenlijk altijd met warm water met citroen, lekker gezond en dit reinigt je lichaam van afvalstoffen.

Vrijdag 12 juni hebben we weer spelletjes gespeeld bij Mijke thuis. Dhylia had een leuke verassing mee genomen want Celine had een pakketje naar ons opgestuurd! In het pakket uit Nederland zat; het spel hallie gallie en een kleur/schrijf boekje met potloden voor iedereen! Onwijs lief van haar, wat missen we Celine.. Onze spelletjes koningin.

Zaterdag 13 juni zijn Dhylia en ik naar de stad gelopen waar we Mijke meeten. Ik dacht dat het een goed idee was om mijn nieuwe puma’s in te lopen maar het tegendeel bleek waar te zijn.. Ik had kreeg blaren die flink ging bloedde en onwijs zeer deden. Onderweg heb ik een pakje pleisters gekocht en die bijna allemaal opgeplakt (stuk of 6 per kant) en een paar nieuwe bond sokken gehaald en aangedaan. We liepen naar de Rainbow crossing (een regenboog zebrapad) in de gay wijk van Sydney. Daar maakte we wat foto’s en toen besloten we om naar een museum te gaan (die zijn hier bijna allemaal gratis). We liepen ongeveer een uurtje rond in de art gallery of New South Wales toen we onze weg vervolgde door de botanical gardens. We wilde de bloemen van de botanical garden zien, dit was best mooi maar doordat het winter is was er niet super veel in bloei. We zijn doorgegaan naar het punt waar je een super uitzicht hebt over de harbour bridge met daarvoor de opera house. We zijn toen weer naar huis gegaan om ons even om te kleden, we zouden met Sabina, Paula en Alica wat gaan drinken in New Town. Mijke moest oppassen in de avond. Ik heb vooraf bij Dhylia avond gegeten met de familie en toen heeft haar hostdad ons afgezet in New Town. Het was behoorlijk druk in New Town! In New Town wonen allemaal jongeren en mensen met een eigen style (super toffe plek). We besloten om gewoon in de rij te staan omdat het mislukt was om een boeking te maken voor het avondeten. Het was een gezellige avond en na de eerste pub (na een uur moest je weer weg) besloten we door te gaan naar een volgende pub waar we zeker een half uur in de rij hebben gestaan tot we te horen kregen dat we naar binnen mochten maar ze wel met 15 minuten zouden gaan sluiten.. Dhylia en ik besloten om dit niet te doen en op te splitsen. We zijn toen weer naar Joris en Jordan gegaan. 

Op zondag keken Dhylia en ik een backpackers auto van twee Nederlanders die we wilde kopen. De auto zag er super uit en had een rooftop tent on top. Omdat het Nederlandse verkopers waren konden zij alles mooi uitleggen over de auto, dat was wel fijn. We zouden die week nog een andere auto gaan bekijken dus we zouden het later laten weten. Toen gingen Dhylia en ik snel terug naar Balmain waar Mijke een tattoo ging zetten. Het was haar tweede tattoo dus zij was niet zo zenuwachtig (ik wel voor haar, haha). Mijke wilde al een tijdje een wereldbol met daarom heen een vliegend vliegtuigje. Helaas mochten we niet naast haar zitten vanwege corona. We konden wel in de tuin zitten en zo direct naast het glas naast haar zitten en alsnog met onze neus erboven zitten (best interessant hoe ze dat doen). Daarna zijn we met de ferry naar Watson bay gegaan. We liepen naar de vuurtoren die toch wel bekend is onder de mensen hier, dus daar moesten wij ook eens geweest zijn toch. We hebben hier op een rots de zonsondergang bekeken. Het werd toen wel wat frisjes dus besloten we daarna snel weer terug naar huis te gaan. We maken het nooit echt laat op zondag omdat we allemaal de volgende dag weer vroeg moeten werken.