Zomervakantie

Maandag 16 december begon de zomervakantie voor Hugh, Meave en Charles. 
Meave had haar laatste schooldag op vrijdag waarbij ze haar preschool tijd afsloot. Kinderen kunnen met 4 jaar naar preschool drie dagen in de week, dit is niet verplicht maar wel heel goed voor de ontwikkeling uiteraard. Na de zomervakantie is Hugh aan de buurt en gaat hij naar Meave’s preschool dus echt afscheid hoefde we niet te nemen. Op maandag hadden we een chille dag, in de ochtend zijn we naar het park geweest daarna naar het café voor een thee en babychinno’s voor de kids. Naar een cafe gaan kan heel relaxed zijn maar met de ondeugende charles is dat nog al een opgaven soms.. dat is de reden dat ik het niet te vaak doe en het moet ook speciaal blijven. Charles had even een bui een gooide zijn beker met schoteltje op de grond die toen doormidden brak... -schaam schaam-. 
En dan heb je ook nog dat Hugh tegenwoordig niet meer naar de wc wilt gaan als we weg gaan maar op onverwachte (onhandige) momenten roept dat hij nodig moet. Dus ik snel met Hugh naar buiten opzoek naar een wc die ik niet zo snel kon vinden dus toen heb ik hem maar buiten bij een bosje laten plassen want ik wilde niet dat het te laat zou zijn want ik had geen schone broek bij en de andere kids zaten nog in  het cafe.. 

Funny fact: als je een thee besteld krijg je een klein theepotje waar je haast drie kopjes uit kunt halen. 

Na het cafe vond ik het leuk om te gaan picknicken in het park en de kids waren het hier helemaal mee eens, zij vinden picknicken net zo leuk als ik dat vind (yeah). Dus langs de supermarkt voor wat crosaintjes maar omdat ik de kids nu wel een beetje ken besloot ik om een grote boodschappenkar te nemen met een zitje waar de kids in konden zitten zodat ze niet zouden ravotten in de supermarkt (dat kan best een opgaven zijn als je maar een paar dingen nodig hebt maar doordat zij rondrennen duurt dat veel langer en ze hinderen hiermee ook andere wat ik dan wel weer vervelend vind). Dit was echt ideaal, de drie kids in de kar; Charles en Hugh in het zitje en Meave in het boodschappen gedeelte, echter was de kar wel moeilijk te draaien maar omgekeerd ging dat wel makkelijker. Ik ben nog steeds zwak voor aanbiedingen en dus kom ik altijd terug met meer dan ik gepland had. Met een overvolle tas, twee doosjes met mini crossaints vervolgde wij onze weg naar het park. In het park maakte de kids nieuwe vrienden en poepte Charles zijn luier zo vol dat zijn broek ook vies was.. dus eerder terug naar huis om daar de rest van de crossaints te eten en Charles zijn broek te wassen (fijn klusje wel..). De volgende dag gebeurde hetzelfde bij Charles, dus weer een nieuwe broek. Charles vind het niet fijn om van nappy (luier) te wisselen omdat het soms pijn doet (krijgt een beetje uitslag) en daarom geeft hij nooit aan wanneer hij vervangen moet worden, ookal vraag ik het heel vaak. 
Ondertussen ben ik wel gewend aan de hoeveelheid was die elke dag gedaan moet worden. Omdat de familie een schoonmaker heeft (elke twee weken) hoef ik eigenlijk nooit echt schoon te maken, heel soms haal ik een stofzuiger door het huis en dat vind Charles echt geweldig. Hij loopt dan altijd achter mij aan en kijkt met bewondering naar wat de stofzuiger doet. Het huis kan echter echt wel een bende worden, overal speelgoed, boeken, tekeningen, schoenen, kussens en weet ik veel wat op de grond en op de tafel. Het is bijzonder als de tafel een dag leeg blijft zonder troepjes er ligt altijd wel wat zodat je er om heen moet eten ofja dat doe ik tegenwoordig want soms kan ik bezig blijven met opruimen (ik hou wel van een opgeruimd huis). 

Wat er de afgelopen tijd een beetje is gebeurd:

Betty’s verjaardag, op woensdag 11 december werd Betty 7 jaar! Ik gaf haar een sjeu de boule set wat ze super leuk vond (gelukkig). Daarna ging ze naar school. In de avond hadden we een barbecue met het gezin, tante ansley met Corbin en Hunter, tante jullietta en oom paddy met Will en Rosario. Het was een gezellige avond. 
 

Ik heb mijn fiets naar de fietsenmaker gebracht om de remmen te maken (die werkte amper en dat is toch wel eng als je steil naar beneden gaat). Ik had gehoord dat er een Nederlandse fietsenmaker in Sydney zat genaamd Oma fiets.  Dus ik besloot om daar heen te gaan, thuis had ik het adres opgezocht via google maps want ik ben haast de enige die geen internet heeft dus alles moet vooraf goed uitgezocht worden voordat ik vertrek. Gelukkig kon ik de winkel goed vinden. Eenmaal aangekomen vroeg ik wie er Nederlands sprak waarna ik het antwoord kreeg dat de winkel alleen een Nederlandse naam had en niemand Nederlands sprak of er vandaan kwam... Ook was het er erg druk en hadden ze pas tijd om naar mijn fiets te kijken na oud en nieuw (lekker dan). Ik had dus ook al twee andere fietsenwinkels gepasseerd... Dus maar weer terug naar huis en hopen dat een van de andere fietsenwinkels nog open was en wel eerder tijd hadden. De fietsenwinkel voor de Anzac bridge (de brug die mijn stad scheid van sydney) was nog net open en ik mocht mijn fiets daar achter laten, ze zouden er dit weekend mee bezig gaan (het was vrijdagmiddag). Zonder fiets moest ik dus lopend terug want ik wist niet of er bus richting mijn huis zou gaan en als wel dan moest ik alsnog ver lopen vanaf een andere halte dus ik besloot over de brug te gaan lopen. Dit was een best een wandeling, ik deed er uiteindelijk bijna een halfuur over (met de fiets 7 min). Die zelfde dag nog kreeg ik een berichtje dat mijn fiets klaar was en ik hem snel moest ophalen want anders zouden ze extra opslag kosten in rekening brengen vanwege ruimte te kort. Dit bericht kreeg ik nadat de winkel al was gesloten dus dat was best wel vreemd.. De volgende dag ben ik meteen naar de winkel gegaan en er werd gelukkig niks extra gerekend (wat ook vreemd zou zijn). Uiteindelijk moest ik 50$ betalen en nu werken de remmen weer perfect, wat heel fijn is! Het enige is dat als ik rem het een piepend geluid maakt.. Dit is heel vervelend want het is best een hard geluid (is dit normaal?). 
Die zelfde dag ben ik naar Bondi beach gegaan voor de verjaardag van Lies, een andere au pair. Er waren nog een een paar andere au pairs op het strand en in alle haast was ik mijn bikini vergeten.. Ik heb op de pier een nieuwe bikini gekocht zodat ik toch even de zee in kon. 
Daarna zijn we met zijn alle terug naar sydney gegaan en heb ik veel gekletst met de andere au pairs. Eenmaal aangekomen bij the rocks bij de kerstmarkt (stelde niet zo heel veel voor, een paar kraampjes met veel te dure spullen) nam ik afscheid van de groep en ben ik terug gegaan naar huis want ik had afgesproken met Sabina (een Duitse au pair die 5 minuten lopen van mij woont) om uit te gaan. Thuis snel wat gegeten en toen ben ik naar Sabina haar huis gegaan. Samen met Sabina en wat andere (alleemaal Duitse) au pairs gingen we naar Home bar en Scary Canary in sydney. We waren al vroeg daar zodat we gratis entree hadden. Het was een erg leuke en grappige avond. Ik ging opzoek naar andere Nederlanders en sprak alle lange mensen aan tot ik uiteindelijk twee Nederlandse jongens had gevonden. We eindigen de avond in scary canary met twee Australische jongens en bleven daar tot sluitingstijd (3 uur). Sabina belde een vriend op die ons met de auto naar huis bracht (prive taxi :). 

Op zaterdag 20 december was er een grote show in the Royal Botanic garden. Ik had dit via Sabina gehoord want haar hostmom is beroemd (speelt in een tv serie) en ging daar zingen. Er werden allemaal kerstliedjes gezongen. Het echte event begon om half 8 s’avonds maar omdat wij geen kaartje hadden gekocht en achter de gereserveerde stoelen een gratis plekje moesten veroveren gingen wij om 3 uur al heen. Er was van alles te doen; je kon gratis cola halen en je eigen cola personaliseren dit was gratis (ik had 4 gepersonaliseerde en 8 normale, ooops echt Nederlands he) gratis KFC eten krijgen (waren wij helaas te laat voor), mini tubes met zonnebrand krijgen en blijkbaar kon je ook ergens gratis koekjes halen. Ik had ook afgesproken met Lisa een Nederlandse au pair waarmee ik samen de oriëntatiedag in Nederland had gedaan. Zij was die woensdag aangekomen in Sydney. Het was een super leuke dag/avond en de sfeer zat er goed in. Ook de wiggles waren aanwezig (een kinderband die veel liedjes zingen) en alle kinderen inclusief de volwassenen gingen met deze liedjes mee dansen. De hostmom van Sabina zag er prachtig uit en ook haar stem was geweldig! 
Wij (Sabina, Lena en ik) sloten de avond af in Balmain bij de pub Workers. Dit was nog geen 10 minuten lopen vanaf mijn huis en het was echt gezellig daar. Je moet met een trap omhoog waarna je uitkomt bij de dansvloer met de bar gevolgd door de tuin en een poolkamer met de toiletten. Het is leuk om ook in een lokale pub Australische mensen te leren kennen want die zie je niet overal. 
 

De volgende dag (21 december), was mijn hostmom Laura jarig. We aten met zijn alle zelfgemaakte pannekoekjes, gemaakt door mijn hostdad Tom (ze waren heeerlijk). De vader van Laura met zijn vriendin kwamen ook op bezoek voor het ontbijt. Aan het einde van de ochtend voerde de kinderen nog een showtje op, dit was heel leuk om te zien en de meiden hebben echt danstalent! 
Ik had als kado een jurk gekocht en hij paste gelukkig! Ze vond hem heel mooi en was al op zoek naar zoiets. 
 

Er zijn weer leuke dingen gebeurt :).